Ulepszona estetyka dziąseł dla naturalnie wyglądających protez całkowitych. Optymalizacja tradycyjnych protez całkowitych przy użyciu innowacyjnego materiału do licowania

Stabilność, funkcjonalność i estetyka: przygotowując protezy całkowite, optymalne wyniki można osiągnąć, łącząc ze sobą poszczególne elementy. Oprócz rehabilitacji funkcjonalnej rekonstrukcja estetyki zębów oraz miękkich tkanek ustnych może znacznie poprawić poczucie pewności siebie u pacjenta.

Leczenie pacjentów bezzębnych przy użyciu tradycyjnych protez całkowitych nadal stanowi często stosowaną opcję terapii. Jednakże zakładanie protezy w bezzębnej żuchwie lub szczęce w celu osiągnięcia rehabilitacji funkcjonalnej i estetycznej stanowi wyzwanie dla zespołu zaangażowanego w proces leczenia. Należy wziąć pod uwagę kwestie biomechaniczne, fizjologiczne i geriatryczne. Naturalne odtworzenie uzębienia i miękkich tkanek ustnych również odgrywa kluczową rolę. Celem jest przywrócenie osobowości pacjenta poprzez zapewnienie mu naturalnie wyglądających zębów.

Sytuacja początkowa

Stosunkowo młoda pacjentka w wieku 58 lat zgłosiła się do gabinetu z powodu bezzębnej szczęki. Na łuku szczękowym miała założoną protezę całkowitą oraz wadliwe uzupełnienia metalowo-ceramiczne na łuku żuchwowym. Jej zęby były uszkodzone i nie mogły być wykorzystane jako filary dla nowych uzupełnień. Musiały zostać usunięte. U pacjentki zdiagnozowano wadę zgryzu Angle Class III. Między łukiem szczęki i żuchwy widoczna była poważna rozbieżność przednio-tylna. Z profilu pacjentka miała wyraźnie wystający podbródek i wystającą dolną wargę (fot. 1). Pod względem estetycznym wyglądało to niekorzystnie. Ponadto pacjentka narzekała na słabą funkcjonalność i znaczną ruchomość protezy szczękowej. Wiotki grzbiet i ciężka resorpcja kości były widoczne w przedniej części szczęki (fot. 2). Grzbiet wyrostka zębodołowego był przesunięty asymetrycznie w łu...