Ultradźwiękowy „megatrick”, czyli złoty standard we współczesnym leczeniu kanałowym

Budowa aparatury i mechanizm działania

Aparaty stosowane w endodoncji wykorzystują fale dźwiękowe o amplitudzie drgań w zakresie od 20 000 do 25 000 Hz, niesłyszalne dla ludzkiego ucha [3]. Podzielić je można ze względu na sposób wytwarzania wibracji na dwie zasadnicze grupy, tj. na aparaty magnetostrykcyjne oraz piezoelektryczne. Cechą, która je różni, jest ilość wytwarzanego ciepła. Jego źródłem są ruchy rezonacyjne pilnika zainstalowanego w końcówce ultradźwiękowej, co nie pozostaje bez znaczenia w praktyce klinicznej. Większa część energii produkowanej w urządzeniach magnetostrykcyjnych zostaje przetworzona na ciepło, w związku z czym wymagane jest obfite chłodzenie wodne. Odwrotna sytuacja ma miejsce w przypadku drugiej grupy urządzeń, gdzie niespełna ¼ generowanej energii zostaje uwolniona pod postacią ciepła, a schładzanie tkanek podczas pracy nie jest konieczne [4]. Spośród urządzeń ultradźwiękowych piezoelektrycznych dostępne są takie systemy, jak: Piezon Master 400 (EMS), Enac-OE W10 (Osada), Cavi-Endo (Dentsply) czy Spartan Ultrasonic (Obtura). Urządzenia magnetostrykcyjne na rynku to Cavi-Endo (Dentsply) oraz Cavitron (Caulk Co).

Sprawdź inne artykuły z kategorii ENDODONCJA.

Generowane przez nie ultradźwiękowe fale akustyczne są przesyłane przez specjalną końcówkę typu endochuck, a następnie na pilnik endodontyczny [5]. Większość aparatów jest dostępna w zestawach zawierających pilniki typu K, path findery, rozpychacze, pluggery oraz unikalne końcówki do usuwania narzędzi złamanych lub wstecznego wypełniania kanału po resekcji wierzchołka korzenia.