Użycie regulatorów funkcji MFS w leczeniu czynnościowym
Reklama

Wyszukaj w serwisie

Użycie regulatorów funkcji MFS w leczeniu czynnościowym 8-letniej pacjentki z dotylną rotacją wzrostową żuchwy

Ostatecznie po 23 miesiącach leczenia uzyskano zadowalające wyniki terapii: pacjentka oddychała torem nosowym, zarówno w dzień, jak i w nocy. Uzyskano zamknięcie zgryzu otwartego przedniego, prawidłową ruchomość języka i pozycję spoczynkową języka na podniebieniu (fot. 12-14). Uzyskano także zmianę profilu twarzy z wypukłego skośnego do tyłu na pośredni prosty (fot. 10-12), choć w zgryzie pacjentka nadal miała relację klasy II Angle’a, ale z nagryzem pionowym o wielkości 2 mm.

Ostateczne leczenie ortodontyczne korygujące wadę zgryzu pacjentki zaplanowano w drugim etapie. Nie wybrano rodzaju techniki leczenia, pozostawiając tę decyzję do rozstrzygnięcia po ocenie warunków zgryzowych w momencie rozpoczęcia tej terapii.

Dyskusja

Wiadomo, że podstawa czaszki rośnie w okresie wzrostu i rozwoju pod wpływem rozwijającego się mózgu. Największy przyrost tkanki nerwowej występuje od 0 do 6. roku życia. Wzrost podstawy czaszki o 1 cm jest zależny również od tzw. upowietrznienia, czyli wnikania powietrza w trakcie oddechu przez nos do zatoki klinowej, znajdującej się na podstawie czaszki. Tempo wzrostu głowy pokrywa się ze wzorcem wzrostu dla tkanki neuronalnej i w wieku około 6 lat zyskuje 90% swojej ostatecznej wielkości. Tak więc czynność oddychania przez nos ma istotny wpływ zarówno na wielkość obwodu głowy, podstawy czaszki, jak i innych struktur, tj. szczęka i żuchwa, które są przesuwane do przodu i do dołu pod wpływem rosnącego mózgu.

Wzrost elementów kostnych środkowej i dolnej części twarzy przy [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Reklama
Reklama
Poznaj nasze serwisy