Wczesna diagnostyka i prewencja zaburzeń wyrzynania się kłów szczęki. Opisy przypadków i przegląd literatury

Streszczenie: Artykuł przedstawia interceptywne leczenie zaburzeń wyrzynania się kłów szczęki. Zaprezentowano trzy pacjentki z nieprawidłowym położeniem górnych kłów, leczone poprzez ekstrakcję kłów mlecznych. Pantomogramy wykonane przed leczeniem i po leczeniu poddano analizie wg Ericssona i Kurola, a wyniki oceniono i porównano z dostępnymi w piśmiennictwie. Przegląd literatury obejmuje 8 prospektywnych badań naukowych nad skutecznością różnych metod wczesnego leczenia dopodniebiennego położenia kłów.

Słowa kluczowe: ektopowe wyrzynanie kłów, zatrzymanie kłów szczęki, interceptywne leczenie, dopodniebienne przemieszczenie kłów szczęki

Kły górne, spośród wszystkich zębów, przebywają najdłuższą drogę wyrzynania się z ich wysoko położonego miejsca rozwoju w szczęce do płaszczyzny zgryzowej (22 mm we wszystkich płaszczyznach pomiędzy 5. a 15. r.ż.) [1]. Prawidłowy czas ich ukazania się w jamie ustnej szacuje się na 10,5 r.ż. u dziewcząt i 11,5 r.ż. u chłopców [2]. Jednak u 0,8-3% rasy kaukaskiej, dwukrotnie częściej u płci żeńskiej, ten proces ulega zaburzeniu i dochodzi do zatrzymania kła [1, 2, 3]. Termin ten odnosi się do nieprawidłowej wewnątrzkostnej pozycji kła po oczekiwanym czasie jego wyrzynania się i wymaga skomplikowanego oraz kosztownego leczenia interdyscyplinarnego (chirurgiczno-ortodontycznego). Nieprawidłowe położenie kła w kości przed właściwym okresem jego erupcji może zostać wcześnie zdiagnozowane i powstrzymane przez prostą ekstrakcję kła mlecznego [2].

Choć wielu autorów określa prawidłowy moment wyrzynania się kłów na podstawie wieku pacjenta, istnieje słaba korelacja pomiędzy wiekiem chronologicznym a biologicznym procesem rozwoju i wyrzynania się zębów. Należy zatem traktować wiek kalendarzowy jako wskazówkę, a w procesie podej...