Wpływ sił ortodontycznych na zęby leczone endodontycznie

Wedle badań bardzo duże znaczenie w zapobieganiu uszkodzeniom korzenia i przyzębia ma wodorotlenek wapnia, stosowany w trakcie leczenia endodontycznego jako wkładka dezynfekująca przed ostatecznym wypełnieniem kanału (11). Materiały na bazie wodorotlenku wapnia mają bowiem zdolność alkalizacji środowiska. Podnosząc pH otoczenia, neutralizują kwasy powstające w trakcie procesu zapalnego, towarzyszącego ortodontycznemu przesuwaniu zębów, oraz aktywują fosfatazę zasadową, biorącą udział w regeneracji kości (11, 14, 15).

Hamilton i Gutmann podają, że zęby, które uległy urazowi i w związku z tym były leczone kanałowo, mogą być również skutecznie przesuwane z minimalnym ryzykiem wystąpienia resorpcji korzeni, chyba że proces resorpcji rozpoczął się jeszcze przed leczeniem ortodontycznym. Wtedy przyłożone siły mogą nasilić toczący się już proces stopniowego zaniku korzenia (6).

Jeżeli przyczyną leczenia endodontycznego było zapalenie lub martwica miazgi zęba spowodowana próchnicą, nie ma przeciwwskazań do natychmiastowego obciążenia zęba siłą ortodontyczną, pod warunkiem, że stan tkanek OKW jest prawidłowy. Jeżeli na zdjęciu rentgenowskim widoczne są ślady toczącego się stanu zapalnego (utrata ciągłości ozębnej, zanik kości), leczenie ortodontyczne należy odroczyć do czasu, kiedy na zdjęciu rtg. widoczna będzie poprawa stanu tkanek OKW, a okres od rozpoczęcia leczenia endodontycznego nie będzie krótszy niż 6 miesięcy (16). Po tym okresie siły użyte do przesuwania zębów leczonych kanałowo mogą być takie same, jak te generowane przez stałe aparaty ortodontyczne do przesuwania zębów z żywą miazgą (np. 50-100 g do równoległego przesunięcia siekacza przyśrodkowego) (2, 16).

Poglądy na temat negatywnego wpływu leczenia ortodontycznego na stan zębów leczonych endodontycznie przeszły więc znaczn...