Wykorzystanie zjawiska autofluorescencji tkankowej po wzbudzeniu
Wnioski
Jak wspomniano we wprowadzeniu, liszaj płaski (oral lichen planus, OLP) należy do grupy potencjalnie złośliwiejących zaburzeń błony śluzowej jamy ustnej. Zaburzenia immunologiczne mające miejsce podczas choroby rozpoczynają się od rozpoznania nieznanych wciąż antygenów zewnętrznych, co wywołuje odpowiedź limfocytów T CD8+ z ich późniejszą aktywacją. Wynikiem tej reakcji jest cytotoksyczność skierowana na keratynocyty warstwy podstawnej. Utrzymujący się przewlekły stan zapalny jest uważany za podstawowy mechanizm, który inicjuje i promuje kancerogenezę (14). Istnieją rozbieżności co do odsetka ryzyka transformacji nowotworowej w OLP i według różnych autorów wynosi on od 1,1 do 2,28% (14, 15). Czynnikami zwiększającymi to ryzyko są: obecność dysplazji w OLP, obecność zmian czerwonych, OLP w obrębie języka, palenie tytoniu i spożywanie alkoholu, współistniejąca infekcja HCV oraz długi okres obserwacji zmian (16). Badanie kliniczne i weryfikacja histopatologiczna podejrzanych zmian pozostają złotym standardem w prowadzeniu pacjentów z OLP, jednakże ocena autofluorescencji z wykorzystaniem lasera diodowego o długości fali 405 nm stanowi wartościowe uzupełnienie diagnostyki. Należy podkreślić tutaj szczególnie możliwość wykonania tzw. biopsji optycznej, polegającej na obserwacji w świetle lasera (w korelacji z obrazem klinicznym) obszarów wykazujących największy ubytek fluorescencji, związanych z najwyższym ryzykiem wystąpienia komórek dysplastycznych. Jak pokazano w opisie przypadku, zakres ten jest niejednokrotnie większy aniżeli jest to widoczne w klasycznym badaniu klinicznym. Ponadto opisana diagnostyka laserowa może wspomóc ocenę regeneracji błony śluzowej w czasie leczenia poprzez wizualizację redukcji obszarów z ubytkiem fluorescencji.
dr hab. n. med. Rafał Wiench, lek. [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
