Wyniki leczenia endodontycznego prowadzonego przez stażystów specjalizacyjnych w przychodni stomatologicznej Szpitala Bretonneau
Miarą sukcesu leczenia endodontycznego było zaliczenie zęba do grupy „wyleczonych” (brak przejaśnienia okołowierzchołkowego i brak objawów klinicznych) (ryc. 1) lub „gojących się” (zmniejszenie punktacji PAI i brak objawów klinicznych) (ryc. 2). Jako niepowodzenia leczenia klasyfikowano „zęby chore”, charakteryzujące się obecnością zmian okołowierzchołkowych i objawów klinicznych (ryc. 3). W takich sytuacjach wymagane było wykonanie CBCT w celu wyjaśnienia przyczyn niepowodzenia i/lub zaplanowania zabiegu z zakresu chirurgii endodontycznej (ale nie każdy pacjent zgłaszał się na to badanie).
Wyleczenie uznawano za „niepewne”, jeśli pacjent zgłaszał objawy, a na zdjęciu okołowierzchołkowym ząb wyglądał na zdrowy. W takich sytuacjach zalecano CBCT. Następnie po badaniu CBCT ząb mógł być sklasyfikowany w następujący sposób:
- jeśli w leczonym zębie nie stwierdzono zmian, a znaleziono je w zakresie innego zęba, który mógł sprawiać dolegliwości – leczony ząb uznawano za „wyleczony”;
- jeśli CBCT ujawniło zmiany niewidoczne na zdjęciu wewnątrzustnym – ząb uznawano za „niewyleczony”.
Rozmiar próby
Wszystkie ocenione zęby zostały poddane analizie statystycznej. Za rozmiar próby przyjęto liczbę zębów, a nie liczbę pacjentów.
Analiza statystyczna
Opisaliśmy badaną populację i zbadaliśmy związki dwóch zmiennych między powodzeniem leczenia a czynnikami działającymi przed leczeniem, w jego trakcie i po nim, aby zidentyfikować potencjalne predyktory ostatecznego wyniku. Przeprowadzono testy dokładne Fishera. Wszystkie testy interpretowano przy poziomie istotności 5%. Liczba niepowodzeń [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
