Samoistne jednostronne wyrznięcie się kła ułożonego poziomo wzdłuż płaszczyzny strzałkowej
Streszczenie: Wśród pacjentów poradni ortodontycznych leczonych z powodu różnych wad zgryzu obserwuje się wzmożony napływ osób z zaburzeniami wyrzynania zębów w przednim segmencie górnego łuku zębowego. Zatrzymane kły górne są drugimi co do częstości zębami ulegającymi zatrzymaniu w szczęce. Za najczęstsze przyczyny zatrzymania kła górnego uważa się: przetrwanie kła mlecznego, zaburzenia położenia zawiązka zęba, brak miejsca (skrócenie łuku zębowego), nieprawidłowy tor wyrzynania i czynniki genetyczne. Cel. Celem pracy było przedstawienie przypadku samoistnego jednostronnego wyrznięcia się kła ułożonego poziomo wzdłuż płaszczyzny strzałkowej. Materiał i metody. Materiał stanowiła dokumentacja przebiegu leczenia 14-letniej pacjentki z nieprawidłowo położonymi kłami górnymi w postaci: ortopantonomogramu, pantomogramu CBCT, cefalogramu bocznego głowy przed leczniem i po leczeniu, modeli diagnostycznych i zdjęć fotograficznych. Analizowano: kartę stomatologiczną, dane z wywiadu lekarskiego, modele diagnostyczne, zdjęcia rentgenowskie pantomograficzne przed leczniem i po leczeniu. Oceniono objawy kliniczne sugerujące samoistne jednostronne wyrznięcie się kła ułożonego poziomo wzdłuż płaszczyzny strzałkowej. Wyniki. Na podstawie początkowego pantomogramu wykonanego w wieku 10 lat stwierdzono rzadko spotykane obustronne poziome położenie górnych kłów wzdłuż płaszczyzny strzałkowej.
Słowa kluczowe: ząb zatrzymany, kieł górny stały, zatrzymane kły, pantomogram, tomografia komputerowa
Wśród pacjentów poradni ortodontycznych leczonych z powodu różnych wad zgryzu obserwuje się wzmożony napływ osób z zaburzeniami wyrzynania zębów w przednim segmencie górnego łuku zębowego. Zatrzymane kły górne są drugimi co do częstości zębami ulegającymi zatrzymaniu w szczęce. Różni autorzy podają, że kły szczęki ulegają zatrzymaniu w 1-3% populacji męskiej i dwukrotnie częściej u płci żeńskiej [1-9]. Jacoby opisuje częstość zatrzymania kła [...]
