Występowanie bólu po obturacji kanału korzeniowego w trakcie leczenia endodontycznego prowadzonego podczas jednej wizyty lub kilku wizyt

Obliczanie liczebności próby

Jako główny oceniany wynik przyjęto występowanie bólu po obturacji i na tej podstawie wyliczono liczebność próby. Oszacowano, że ból po obturacji może wystąpić u około 10% pacjentów. Przyjęliśmy, że aby różnica pomiędzy leczeniem podczas jednej wizyty i kilku wizyt była znamienna klinicznie i statystycznie, powinna ona wynosić przynajmniej 10%. Szacunkową liczebność próby ustalono w oparciu o oczekiwane występowanie bólu po obturacji, przy mocy testu 80% (β = 0,20) i poziomie znamienności α = 0,05. Za pomocą oprogramowania G*Power 3.1.7 (Franz Faul, Niemcy) wyliczyliśmy, że na grupę powinno przypadać przynajmniej 199 zębów. Założyliśmy, że odsetek pacjentów, którzy zgłoszą się do badań kontrolnych, wyniesie 85%, i dlatego staraliśmy się zebrać przynajmniej 230 zębów na grupę.

Procedura kliniczna

Troje stomatologów z HKU i troje z PKU tworzyło trzy pary z podobnym doświadczeniem klinicznym. W każdej parze jedna osoba była przeszkolona w używaniu lupy powiększającej (2,5 ×). Wszyscy przeprowadzali podczas jednej lub kilku wizyt standaryzowane leczenie kanałowe z obturacją kanału albo metodą kondensacji bocznej, albo z zastosowaniem Thermafilu. Recepcjoniści losowo przydzielali pacjentów do poszczególnych stomatologów, posługując się funkcją kalkulatora do generowania liczb losowych. Stomatolodzy przed badaniem odbyli zajęcia warsztatowe w celu wystandaryzowania instrumentacji i techniki obturacji, jak opisano poniżej.

Pacjentom aplikowano znieczulenie miejscowe i zakładano koferdam. Przed użyciem narzędzi rotacyjnych uzyskiwano dostęp do kanałów korzeniowych „gładką ścieżką” (glide path). Kanały opracowywano techniką crown-down, tj...