Zaburzenia rozwojowe morfogenezy zębów, ich związek z wadami zgryzu i możliwości leczenia

Streszczenie: W procesie odontogenezy można obserwować zaburzenia w tworzeniu się nabłonka i mezenchymy, co może objawiać się nietypowym rozwojem uzębienia. Takimi zjawiskami biologicznymi powodującymi zmianę kształtu zębów są: ząb wgłobiony (dens invaginatus, DI), ząb wynicowany (dens evaginatus, DE), guzki szponowate i zęby dwoiste (double teeth, DT) lub zęby zrośnięte (zrost i zdwojenie). W pracy przedstawiono pacjentów z wadami zgryzu, u których występują również zęby z zaburzeniami morfogenetycznymi. Ząb wynicowany i guzki szponowate stanowią dla ortodonty wyzwanie w fazie wykańczania leczenia. Zmniejszają one możliwość uzyskania maksymalnego zaguzkowania między zębami przednimi żuchwy i szczęki oraz dobrego prowadzenia siecznego. Inne wyzwania ortodontyczne to: ryzyko urazu zgryzowego i obciążenia przyzębia zębów przeciwstawnych oraz możliwość pełnienia przez dodatkowe guzki roli pochyłej płaszczyzny i doprowadzenia do odchyleń w domykaniu żuchwy. Zęby zrośnięte mogą powodować zaburzenia estetyki i zwarcia w odcinku przednim. Co więcej, zęby dwoiste mogą prowadzić do ektopowego wyrzynania się lub niewyrznięcia się zębów sąsiednich ze względu na zwiększoną wielkość korony, jak to ma miejsce u jednego z prezentowanych pacjentów. Dzieje się tak, ponieważ podwójny ząb zajmuje więcej miejsca w łuku zębowym. W przypadku braku wczesnego rozpoznania można zaobserwować: zatrzymanie sąsiedniego zęba, zaburzenie wskaźników zwarciowych (Bolton/przedni) i nasilenie wady zgryzu. Najlepszą metodą diagnostyczną do identyfikacji problemów związanych z położeniem zębów lub zawiązkami zębów jest nowoczesne obrazowanie w tomografii wiązki stożkowej (CBCT).

Słowa kluczowe: zaburzenia rozwojowe morfogenezy zębów

Wstęp

Zęby nadliczbowe rozwijają się w doda...