Zastosowanie toksyny botulinowej typu A u pacjentów z bólową postacią dysfunkcji narządu żucia
Materiał i metody badań
W badaniu udział wzięło 12 pacjentów w wieku od 26 do 55 lat, u których przeprowadzono wywiad i badanie przy pomocy kwestionariusza RDC/TMD, zawierającego kryteria diagnostyczne zaburzeń układu ruchowego narządu żucia. Na jego podstawie stwierdzono bólową postać dysfunkcji narządu żucia i zakwalifikowano pacjentów do leczenia za pomocą toksyny botulinowej typu A. Na pierwszej wizycie uzyskana została wymagana zgoda na przeprowadzenie zabiegu off-label (poza wskazaniami) z użyciem toksyny botulinowej (Xeomin) oraz na przeprowadzenie badania. Poinformowano pacjentów o celu, przebiegu i możliwych powikłaniach mogących wystąpić po zastosowaniu toksyny botulinowej typu A. Podanie toksyny botulinowej w mięśnie żwacze przeprowadzono w Gabinecie Stomatologicznym i Medycyny Estetycznej Diamedic. W badaniu przed zastosowaniem toksyny botulinowej oceniono nasilenie bólu na podstawie skali wzrokowo-analogowej VAS, dokonano także pomiaru aktywności mięśni żwaczy i skroniowych przy pomocy powierzchniowej elektromiografii BioEMG III Bioresearch w spoczynku, jak i przy maksymalnym zwarciu łuków zębowych. Użyto powierzchownych elektrod bipolarnych, o stałej odległości biegunów pomiarowych 19 mm. Przed umieszczeniem elektrod dokładnie odtłuszczono spirytusem skórę pacjenta w miejscach ich umieszczenia. W czasie badania elektrody zlokalizowane były równolegle do przebiegu badanego mięśnia. Elektrodę uziemiającą ulokowano na plecach między łopatkami pacjenta. Pacjent podczas badania znajdował się w pozycji siedzącej, z oparciem pleców z rękami wspartymi na kolanach oraz ze stopami opartymi na podłodze (ryc. 1). Przygotowanie toksyny botulinowej do podania: 100U toksyny botulinowej typu A (Xeomin) rozpuszczono w 2,5 ml NaCl w sterylnej fiolce. Na 0,1 ml roztworu przypada 1U toksyny botulinowej. Do podania [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
