Zespół taśm owodniowych – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Leczenie
Nie ma ustalonych wytycznych dotyczących postępowania w przypadku zespołu pasm owodniowych w przypadku rozpoznania prenatalnego. Możliwości leczenia zespołu pasm owodniowych obejmują operację macicy i płodu oraz poporodową naprawę powstałych nieprawidłowości. Celem operacji płodu jest uwolnienie zwężenia spowodowanego przez zespół owodniowy, zanim może on spowodować dalsze uszkodzenia. Odbywa się to za pomocą fetoskopii operacyjnej, która pozwala na bezpośrednie uwidocznienie pasma owodniowego i jego uwolnienie za pomocą różnych technik operacyjnych. Powodzenie operacji płodu zależy od stopnia uszkodzenia, które zostało spowodowane przez pasmo owodniowe. Jeśli dystalna część kończyny jest opuchnięta, zwolnienie opaski pozwala na ustąpienie obrzęku i kontynuację normalnego rozwoju. Jeśli zwężenie było poważniejsze, zwolnienie opaski może zatrzymać dalsze uszkodzenia i zapobiec amputacji dotkniętej kończyny. Chociaż interwencja fetoskopowa może przywrócić przepływ krwi i uratować kończynę, operacja plastyczna może być nadal konieczna po urodzeniu. Leczenie po porodzie obejmuje chirurgię plastyczną i rekonstrukcyjną, a następnie fizjoterapię i terapię zajęciową, zgodnie z rodzajem deformacji. Protezy mogą być również zalecane dla dzieci cierpiących na utratę kończyn lub ich funkcjonalności. Postępy w druku 3D doprowadziły do stworzenia bardziej funkcjonalnych protez dla tych pacjentów (5, 6).
Podsumowanie
W piśmiennictwie ostatnich 20 lat opisano 49 przypadków (27 mężczyzn i 22 kobiet) wad ustno-twarzowych związanych z zespołem pasm owodniowych. Przypadki te obejmowały 37 przypadków rozszczepu twarzy i 9 przypadków rozszczepu wargi i podniebienia. Chociaż dokładny mechanizm rozwoju wad ustno-twarzowych związanych z zespołem pasm owodniowych nie jest również [...]

którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!