Zewnętrzna resorpcja korzeni podczas leczenia ortodontycznego z zastosowaniem samoligaturującego systemu Damona – analiza retrospektywna

Streszczenie: Celem pracy było porównanie stopnia resorpcji zewnętrznej wierzchołków korzeni zębów (external apical root resorption – EARR) u pacjentów leczonych samoligaturującymi aparatami systemu Damona oraz konwencjonalnymi aparatami z zamkami typu preadjusted. Materiał i metoda: badaniem objęto 52 pacjentów, podzielonych na dwie grupy. Grupa 1 składała się z 25 pacjentów leczonych samoligaturującymi aparatami systemu Damona, w wieku w chwili rozpoczęcia leczenia śr. 16,04 lat, a w chwili zakończenia leczenia – śr. 18,06 lat (czas leczenia: śr. 2,02 lat). Grupa 2 składała się z 27 pacjentów leczonych konwencjonalnymi aparatami z zamkami typu preadjusted, w wieku w chwili rozpoczęcia leczenia śr. 16,77 lat, a w chwili zakończenia leczenia – śr. 18,47 lat (czas leczenia: śr. 1,70 roku). Grupy dobrano pod kątem wieku w chwili rozpoczęcia i zakończenia leczenia, czasu leczenia, rodzaju wady zgryzu i protokołu leczenia bez ekstrakcji. Obecność resorpcji korzeni po zakończeniu leczenia ortodontycznego oceniano na podstawie zdjęć okołowierzchołkowych siekaczy szczęki i żuchwy w skali Levandera i Malmgrena. Do porównania między grupami użyto testu Manna-Whitneya. Wyniki: nie stwierdzono znamiennej różnicy stopnia resorpcji korzeni między obiema grupami. Wnioski: po leczeniu ortodontycznym bez ekstrakcji z zastosowaniem samoligaturujących aparatów systemu Damona lub konwencjonalnych aparatów z zamkami typu preadjusted można oczekiwać podobnego stopnia resorpcji korzeni.

Słowa kluczowe: resorpcja korzeni, zdjęcie okołowierzchołkowe/zębowe, samoligaturujący, ortodontyczny

Zewnętrzna resorpcja wierzchołka korzenia (EARR) jest często uważana za jatrogenną konsekwencję leczenia ortodontycznego [1-4]. Istotnie, szybsza kor...