Rola antybakteryjnych past do zębów w profilaktyce próchnicy i chorób przyzębia

Badania piśmiennictwa

Najczęściej każda pasta w swoim składzie zawiera: składniki abrazyjne (węglan i fosforan wapnia, krzem, tlenek glinu, metafosforan), substancje wypełniające (woda, gliceryna, glikol propylenowy), pentiole (sorbitol, ksylitol), czynniki zagęszczające, stabilizujące i wiążące (żele, skrobia, alginat, substancje oleiste), detergenty (laurylofosforan sodu), składniki aromatyczne (olejki eteryczne: mentol, olej miętowy) oraz liczne substancje lecznicze, m.in. przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Wśród aktywnych czynników dodawanych do past do zębów znajdują się: enzymy, aminy alkoholowe, triklosan, bisbiguanidy (takie jak chlorheksydyna) i różne sole metali (sole cynku, cyny). Do past dodaje się również składniki naturalne, które wykazują działanie przeciwbakteryjne, jak np.: propolis (przeciwwirusowe i przeciwzapalne), wyciąg z liści zielonej herbaty (wpływają regenerująco i ściągająco na błonę śluzową), ekstrakt z jeżówki (Echinacea, również działanie przeciwgrzybicze), ekstrakt z tymianku (oprócz silnych właściwości przeciwbakteryjnych zapobiega powstawaniu stanów zapalnych), jak również ekstrakt z sanguinaryny.

Aminy alkoholowe dodane do past do zębów, np. delmopinol czy oktapinol, redukują wzrost płytki nazębnej poprzez zaburzenie struktury zewnątrzkomórkowej matrix biofilmu i hamują syntezę glukanu przez Streptococcus mutans (3, 4), przyczyniając się do ograniczenia produkcji kwasów. Związki te dodawane są do past w stężeniu 0,2% w połączeniu z 0,11-proc. fluorem (jako NaF), jednakże badania kliniczne prowadzone były tylko z wykorzystaniem płukanek z dodatkiem 0,1-0,2% (5, 6) ww. związku i wykazały, że płukanie jamy ustnej 0,2-proc. roztworem delmopinolu po szczotkowaniu zębów prowadzi do znacznej redukcji płytki nazębnej i zapalenia dziąseł (7).

<...