Asystowanie w ortodoncji – aparaty ortodontyczne w leczeniu wad zgryzu

Leczenie wad zgryzu zarówno u dorosłych, jak i u dzieci wymaga przede wszystkim pogłębionego wywiadu z pacjentem oraz wybrania odpowiednich metod postępowania.

Dla każdego pacjenta po wnikliwie przeprowadzonym wywiadzie, badaniach klinicznych i pomocniczych lekarz nakreśla plan leczenia. Uwzględniając różnorodność problemów ortodontycznych pacjentów, nie do końca możliwe jest precyzyjne przedstawienie metod postępowania terapeutycznego w danych przypadkach, ale istnieją pewne ogólne wytyczne, którymi kierują się lekarze, wdrażając odpowiednie plany postępowania leczniczego.

Regułą jest, że przed rozpoczęciem każdego leczenia ortodontycznego pacjent musi: wyleczyć wszystkie zęby, znać i wdrażać prawidłowe nawyki higienizacyjne oraz, o ile jest taka możliwość, usunąć przyczynę powstania wady zgryzu (np. krzywa przegroda nosa, zbyt krótki przyczep wędzidełka języka).

Podczas wstępnej rozmowy lekarz ortodonta informuje rodziców o przewidywanym czasie leczenia, możliwych wynikach leczenia oraz kosztach. Natomiast zadaniem higienistki jest zaznajomienie zarówno dziecka, jak i rodziców o konieczności wprowadzenia wzmożonej higieny jamy ustnej oraz higieny aparatu ortodontycznego.

Każda higienistka pracująca z lekarzem ortodontą powinna posiadać wiedzę na temat klasyfikacji wad zgryzu (tab. 1) i budowy aparatów ortodontycznych stosowanych do ich leczenia. Wykształcenie w tym temacie znacznie poprawia komunikację na linii higienistka – lekarz, co również wpływa na wzbudzenie zaufania pacjenta oraz polepszenie komfortu leczenia, jak i komfortu pracy zespołowej.

Leczenie zgryzów krzyżowych

Zgryz krzyżow...