Wykonywanie stomatologicznych badań radiologicznych u dzieci – cz. II

SŁOWA KLUCZOWE: stomatologiczna diagnostyka rentgenowska, pacjent pediatryczny

STRESZCZENIE: W pracy omówiono zasady stosowania diagnostyki rentgenowskiej u pacjentów w wieku rozwojowym oraz wskazania do ich wykonywania.

Zdjęcia rentgenowskie, zarówno u dzieci, jak i dorosłych, należy wykonywać, ograniczając liczbę projekcji, czas ekspozycji oraz rozmiary wiązki promieniowania jonizującego padającej na ciało pacjenta do wartości niezbędnych dla uzyskania żądanej informacji diagnostycznej.

Zdjęcia skrzydłowo-zgryzowe

Szeroko dyskutowana jest kwestia wykonywania zdjęć skrzydłowo-zgryzowych u dzieci bezobjawowych w celu poszukiwania ognisk próchnicowych. Z jednej strony wskazuje się na obniżenie frekwencji próchnicy w większości krajów wysoko rozwiniętych oraz na wolniejszy postęp choroby w populacjach objętych profilaktyką fluorkową. Takie stwierdzenia mogą doprowadzić do całkowitego zaniechania badań rentgenowskich w wykrywaniu zmian próchnicowych u dzieci (2). Z drugiej strony np. w badaniach Andersona i wsp. wykazano, że bez zdjęć skrzydłowo-zgryzowych w grupie dzieci 5-letnich nie rozpoznano by połowy zmian próchnicowych w zębinie na powierzchniach stycznych (4).

Zaletami zdjęcia skrzydłowo-zgryzowego jest ukazanie jednoczasowo koron górnych i dolnych zębów (najczęściej trzonowców i przedtrzonowców), a więc redukcja liczby projekcji koniecznych do oceny tych struktur w porównaniu z dwukrotnie wyższą liczbą zdjęć zębowych („przywierzchołkowych”), potrzebnych do zobrazowania tych samych zębów. Na zdjęciach skrzydłowo-zgryzowych można wykryć nieuchwytne w badaniu klinicznym zmiany próchnicowe, oszacować zasięg ...