Chory po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych i kardiochirurgicznych w praktyce lekarza stomatologa

W profilaktyce antybiotykowej ESC zaleca podanie doustnie lub dożylnie pojedynczej dawki antybiotyku na 30-60 minut przed zabiegiem. Wytyczne AHA biorą pod uwagę również domięśniową drogę podania leków, wśród których wymieniają także doustnie podaną azytromycynę w dawcę 500 mg (15 mg/kg u dzieci). Zalecenia dotyczące leczenia przeciwkrzepliwego umieszczono w części poświęconej pacjentom dorosłym.

Należy również podkreślić, że chorzy z niepełnymi korekcjami wady czy po operacjach paliatywnych, oprócz ryzyka rozwoju infekcyjnego zapalenia wsierdzia, są obciążeni większym ryzykiem towarzyszącym drobnym procedurom chirurgicznym, jakie stanowią zabiegi stomatologiczne. W przypadku tej grupy chorych przydatna bywa informacja od lekarza prowadzącego (kardiolog lub lekarz rodzinny) co do bezpieczeństwa, ewentualnej zalecanej formy leczenia, typu znieczulenia i trybu leczenia (ambulatoryjny/leczenie szpitalne).

Dorośli chorzy po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych lub kardiochirurgicznych to najczęściej pacjenci z chorobą wieńcową leczeni angioplastyką naczyń z implantacją stentów lub po wykonanym pomostowaniu aortalno-wieńcowym. Ryzyko okołozabiegowe w tej grupie wiąże się przede wszystkim z zaawansowaniem choroby wieńcowej. U osób ze stabilną chorobą wieńcową i dobrą frakcją wyrzutową lewej komory zabiegi stomatologiczne są bezpieczne. Występowanie u chorego dolegliwości stenokardialnych, duszności, pogorszenie tolerancji wysiłku, objawy niewydolności serca wiążą się ze zwiększonym ryzykiem procedury chirurgicznej (3).

Terapia przeciwpłytkowa

W związku z zabiegiem stomatologicznym u pacjentów z przewlekłą chorobą wieńcową nie należy modyfikować rutynowo stosowanych leków, warto jednak wcześniej uzyskać od chorego ich listę...