Chory po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych i kardiochirurgicznych w praktyce lekarza stomatologa

Chorzy po wszczepieniu kardiostymulatorów według oficjalnych zaleceń nie wymagają stosowania profilaktyki antybiotykowej. Powszechną praktyką jest jednak stosowanie osłonowo antybiotyku przy wszczepianiu kardiostymulatora. Część ekspertów zaleca więc przez analogię stosowanie profilaktyki antybiotykowej przy zabiegach stomatologicznych powodujących bakteriemię. Zwykle przed zabiegiem stomatologicznym, o ile nie zachodzi konieczność stosowania silnego pola elektromagnetycznego związanego np. z użyciem koagulacji elektrycznej, dodatkowa kontrola pracy kardiostymulatora lub jego przeprogramowanie nie są potrzebne.

Chorzy po wymianie zastawek na sztuczne wymagają przygotowania do zabiegu stomatologicznego pod kilkoma względami. Jest to grupa pacjentów, która wymaga profilaktyki antybiotykowej, dostosowania leczenia antykoagulacyjnego i oszacowania ryzyka okołozabiegowego. W przypadku nieuszkodzonego serca jest ono niewielkie, wzrasta wraz ze stopniem uszkodzenia funkcji skurczowej lewej komory i współwystępowaniem innych chorób. Pacjenci po wymianie zastawek na biologiczne w czasie przekraczającym 6 miesięcy od zabiegu mogą być traktowani jak pacjenci z własną zastawką serca. Przed upływem tego okresu chorzy ci otrzymują niejednokrotnie zalecenie stosowania antagonistów witaminy K (najczęściej przez okres krótszy niż 6 miesięcy).

Chorzy po plastykach zastawek przy użyciu sztucznego materiału (stabilizacja pierścieniem, mitral clipy) wymagają profilaktyki antybiotykowej, gdyż do zabiegu został użyty sztuczny materiał. Pacjenci po przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej na stencie (TAVI – Transcatheter Aortic Valve Implantation) stanowią grupę chorych obciążonych a priori bardzo dużym ryzykiem okołozabiegowym. Do procedury TAVI kierowane są osoby zdyskwalifikowane z wymiany zastawki ao...