Kanały C-kształtne – leczenie endodontyczne na podstawie opisu przypadku
Podsumowanie
Leczenie zębów o konfiguracji kanałów typu „C” stanowi wyzwanie, poczynając od etapu diagnozy, poprzez procedurę chemomechanicznego opracowania, wypełniania, ale także w trakcie preparacji pod wkład koronowo-korzeniowy [8].
Przy leczeniu zębów tego typu konfiguracji należy zwrócić uwagę na niskie umiejscowienie komory i występowanie głębokiej lub nieobecnej furkacji. Wykorzystanie mikroskopu zabiegowego zdecydowanie ułatwia procedurę. W trakcie mechanicznego opracowywania systemu kanałowego należy pamiętać o znacznym językowo-policzkowym przewężeniu korzenia zęba w obrębie cieśni. Ten rejon należy opracowywać, zachowując szczególną ostrożność [9]. W przestrzeni międzykanałowej występuje zdecydowanie podwyższone ryzyko perforacji z przetarcia (ang. strip perforation) [10, 11].
Ze względu na różnorodną i złożoną morfologię przestrzeni międzykanałowych szczególną rolę odgrywa preparacja chemiczna. W celu zwiększenia skuteczności opracowania chemicznego zaleca się stosowanie urządzeń ultradźwiękowych, które dzięki wibracjom, zjawisku kawitacji oraz poprzez podgrzewanie roztworu zwiększają aktywność i penetrację roztworu do wąskich kanałów, ich odgałęzień i cieśni [12]. Agresywne opracowywanie cieśni instrumentami ultradźwiękowymi nie jest zalecane ze względu na ryzyko perforacji kanału [9].
Proponowaną metodą wypełniania jest zmodyfikowana metoda kondensacji bocznej, w której po kondensacji materiał jest dodatkowo uplastyczniany i kondensowany pionowo przy użyciu gorącego upychacza [9, 13]. Technika wypełniania metodą płynnej fali (ang. continous wave technique, CWT) ma zastosowanie w przypadku możliwości doboru odpowiedniego upychacza [14]. W przypadku wątpliwości dotyczących klinowania sztyftu głównego (ang. tug-back), ze względu na nieregularny przekrój poprzeczny wierzchołka, można posłużyć się techniką iniekcyjną (ang. squirt [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
