Kompleksowe leczenie implantoprotetyczne pacjentki z uwzględnieniem wolnego przeszczepu dziąsła − opis przypadku

Na sukces leczenia implantoprotetycznego składają się liczne czynniki, w tym dobór odpowiedniego rozmiaru wszczepu i jego prawidłowe pozycjonowanie, odpowiedni wymiar dziąsła zrogowaciałego oraz stan tkanek miękkich wokół implantu. Kluczowa pozostaje również odbudowa protetyczna pozwalająca na kontrolę płytki nazębnej, gdyż brzegi koron zlokalizowane podśluzówkowo mogą zwiększać ryzyko infekcji (8, 9). Preferowane są uzupełnienia przykręcane, jednak jeśli decydujemy się na wykonanie pracy cementowanej, należy zadbać o precyzyjne usunięcie pozostałości cementu, w celu zapobieżenia ewentualnemu rozwojowi stanu zapalnego (8). Nasuwa się wniosek, iż jedynie uwzględnienie szerokiego spektrum składowych determinuje przewidywalność oraz uzyskanie pożądanych efektów leczenia (2).

Opis przypadku

Pacjentka zgłosiła się z powodu utrzymującego się bólu i parestezji w okolicy wargi i lewej strony języka, związanego z dotychczasowym leczeniem stomatologicznym za granicą.

Po przeprowadzeniu pełnego wywiadu, uwzględniającego dotychczasową historię leczenia, przystąpiono do badania zewnątrz- i wewnątrzustnego.

Badanie wewnątrzustne wykazało nieszczelne korony protetyczne, zaburzoną płaszczyznę zgryzu, liczne nieszczelne wypełnienia, nieszczelną koronę na implancie 14, ruchome dziąsło brzeżne oraz pull syndrome z wędzidełka policzka przy moście 25-26, wąską strefę dziąsła zrogowaciałego w żuchwie w okolicy 46-47, a także odsłonięty implant w pozycji 37 z czynną przetoką ropną.

Kup prenumeratę czasopisma "TPS - Twój Przegląd Stomatologiczny" na