Komunikacja międzyludzka w gabinecie dentystycznym

Komunikacja międzyludzka jest nam potrzebna, by żyć i dobrze funkcjonować. To jest niepodważalne, wielokrotnie udowodnione przez psychologów, socjologów, ekonomistów, lekarzy – zarówno naukowców, jak i praktyków. Dobre komunikowanie się ludzi ze sobą warunkuje nawet długość naszego życia.

Niektórzy praktycy stomatologii dodają, że ci spośród pacjentów, którzy są bardziej komunikatywni, bywają – i owszem – trudnymi pacjentami, ale łatwiej się z nimi porozumieć niż z osobami zamkniętymi w sobie. Podobnie jest z asystentkami-higienistkami czy recepcjonistkami – lekarzom znacznie łatwiej jest pracować z osobą, która komunikuje się, niż z osobą, która komunikacji unika.

Każdy pacjent jest inny

John Stewart (redaktor książki „Mosty zamiast murów”) uważa, że różnimy się od siebie i jeśli chcemy się z ludźmi komunikować, trzeba o tych różnicach pamiętać. Przenosząc tę zasadę do gabinetu dentystycznego: każdy pacjent – klient gabinetu ma pewne wyróżniki, będąc osobą wchodzącą w relacje z innymi:

1. Każdy pacjent-klient jest wyjątkową, niewymienną częścią sytuacji komunikacyjnej.
2. Pacjent jest kimś więcej niż tylko kombinacją obserwowalnych, mierzalnych elementów. To, co mierzalne, nazywamy „uczuciami”, „emocjami” lub „duchem”.
3. Pacjenci mogą wybierać. Mogą wybierać (filtrować) swoje reakcje, zamiast po prostu reagować. Dlatego nie zawsze wiadomo, z jakiego powodu pacjent np. milczy: jest zły, niepewny czy nie ma ochoty się komunikować.
4. Pacjenci są refleksyjni. Są świadomi nie tylko tego, co ich otacza, mogą być świadomi także własnej świadomości. Wiedzą, że są klientem, mają prawo do wyboru dentysty, są poddawani zabiegowi, stresują się itp.
5. Pacjenci są „adresowalni”, co oznacza, że moż...