Kontrolowana ekstruzja ortodontyczna jako element leczenia interdyscyplinarnego – przegląd piśmiennictwa

Streszczenie: Ekstruzja ortodontyczna jest to ruch zęba wymuszony przez siły ortodontyczne, przebiegający w kierunku płaszczyzny zwarcia, powodujący rozciąganie włókien ozębnej, co stymuluje przebudowę kości wyrostka zębodołowego, zwiększając objętość tkanki kostnej i dziąsła. Celem pracy było przedstawienie na podstawie piśmiennictwa zagadnienia kontrolowanej ekstruzji ortodontycznej jako elementu leczenia interdyscyplinarnego. Materiał i metoda: dokonano przeglądu artykułów pisanych w języku angielskim w latach 1970-2017, wykorzystując bazę PubMed oraz Medline z zastosowaniem słów kluczowych: orthodontic extrusion, dental trauma, late extrusion, intrusion treatment, tooth fracture, coronal-root fracture. Badania uzupełniono o artykuły autorów polskich i zagranicznych, które nie zostały ujęte w bazach internetowych. Podsumowanie: zabieg ekstruzji ortodontycznej jest ważnym elementem leczenia interdyscyplinarnego.

Słowa kluczowe: ekstruzja ortodontyczna, zęby zatrzymane, urazy zębów, leczenie interdyscyplinarne

Obecność zębów w jamie ustnej ma korzystny wpływ na utrzymanie prawidłowego poziomu kości wyrostka zębodołowego szczęki i części zębodołowej żuchwy, co przekłada się na estetykę tkanek miękkich i całej twarzy. Umożliwia przenoszenie sił żucia w naturalny sposób, czyli poprzez ozębną na kość, oraz odbiór bodźców proprioceptywnych z jej receptorów [1]. W związku z tym w przypadku zębów po urazach z rozległym zniszczeniem korony klinicznej, uniemożliwiającym preparację powierzchni nośnej, oraz zębów zatrzymanych zachowawczą metodą leczenia umożliwiającą uniknięcie ekstrakcji zęba może być ekstruzja ortodontyczna. Definiowana jest ona jako ruch zęba przebiegający w kierunku płaszczyzny zwarcia, powodujący rozciąganie włókien ozębnej, co stymuluje przebudowę ko...