Kostniak zewnątrzkostny zlokalizowany w szczęce u 65-letniej pacjentki

TYTUŁ: Periosteal osteoma located in maxilla in a 65-year-old patient

STRESZCZENIE: W pracy opisano przypadek kostniaka zewnątrzkostnego zlokalizowanego w szczęce.

SŁOWA KLUCZOWE: kostniak zewnątrzkostny, szczęka

SUMMARY: The article describes a case of a periosteal osteoma located in maxilla.

KEY WORDS: periosteal osteoma, maxilla

Kostniak (osteoma) to guz zbudowany z istoty zbitej (osteoma compactum) lub gąbczastej (osteoma spongiosum). Rozpoznawany jest zwykle w żuchwie, najczęściej u chorych w 6. dekadzie życia. Nieraz lokalizuje się w zatoce czołowej, lecz rzadko w szczękowej. Jest uznawany za końcową postać rozwojową włókniaków kostniejących. Może występować jako pojedynczy guz lub towarzyszyć licznym kostniakom rozwijającym się w innych częściach szkieletu. W zakresie szczęki i żuchwy kostniak może występować jako guz wewnątrzkostny lub w postaci obwodowej. Rozwija się bardzo wolno, lecz na przełomie lat może powodować guzowate deformacje żuchwy lub szczęki. W badaniach rtg. kostniak ma wygląd guza egzofi tycznego, który jest dobrze wysycony i zmineralizowany, połączony z istotą zbitą kości. Natomiast kostniak gąbczasty cechuje się rozrzedzoną strukturą kostną, wśród której występują ogniska tkanki tłuszczowej z zanikającymi elementami tkanki włóknistej. Rozpoznanie kostniaka jest zwykle łatwe. Jednak w postaci śródkostnej należy w różnicowaniu brać pod uwagę zapalne lub wyrównawcze zagęszczenie beleczek kostnych, zębiaki dojrzałe, kostniwiaki i chorobę Pageta (1, 2).

Przeczytaj wszystkie artykuły z wybranej kategorii