Laserowe wybielanie zębów – opis przypadku

Odwołując się do badań, które przeprowadzili Klunbootab i wsp., jednorazowa 60-sekundowa ekspozycja na światło lasera o określonej mocy zwiększa ryzyko przegrzania miazgi, w porównaniu do dwóch ekspozycji o połowę krótszych o tej samej mocy. Równocześnie dłuższe jednorazowe naświetlanie zwiększa efekt wybielenia (7). Stawiając jako priorytet minimalizację skutków ubocznych, korzystniejsze wydaje się być dwukrotne powtórzenie zabiegu nawet na jednej wizycie. Umożliwia to również określenie efektów po pierwszym etapie leczenia, które dla pacjenta mogą okazać się satysfakcjonujące.

Warto wspomnieć, że istnieją różnorodne metody pomiarów jakościowych wybielania zębów. W swoich badaniach Guan i wsp. porównywali czułość metod wizualnych (chromaskopowych) oraz elektronicznych (spektrofotometrycznych). Urządzenia elektryczne są bardziej dokładne i obiektywne, mają zastosowanie przede wszystkim w badaniach naukowych. Chromaskopy natomiast są częściej wykorzystywane w gabinetach stomatologicznych, gdzie szczegółowe określenie barwy zębów jest mniej istotne od subiektywnej oceny efektów zabiegu zarówno przez lekarza, jak i pacjenta (1).

Sprawdź inne artykuły publikowane w kategorii STOMATOLOGIA ZACHOWAWCZA.

Z naszych obserwacji wśród pacjentów wynika, że po zabiegu wybielania laserowego, mimo natychmiastowych efektów, barwa zębów ulega dodatkowemu rozjaśnieniu w ciągu kilku tygodni od zabiegu. Wyróżnia to laserową metodę wybielania spośród metod chemicznych, gdyż przy większości technik obserwuje się efekt odwrotny – zęby delikatnie ciemnieją. Z tego względu zaleca się ewentualne powtórzenie zabiegu w odstępie nie mniejszym niż miesiąc.