Leczenie kanałowe drugich zębów trzonowych żuchwy o nietypowej anatomii. Doświadczenia własne

Po analizie tomografii komputerowej (ryc. 8, 9), zebraniu wywiadu i wykonaniu badania stomatologicznego ustalono z pacjentką, że niezbędne jest jednowizytowe leczenie kanałowe. Analiza tomografii wykazała: dobrze widoczne światło wszystkich trzech kanałów, połączenie kanałów mezjalnych ok. 2 mm przed wierzchołkiem, podwójną krzywiznę typu „S” w kanałach mezjalnych, krzywiznę koronową o małym promieniu, która wymaga odpowiedniego protokołu opracowania w celu zmniejszenia ryzyka powstania transportacji światła kanału w stronę furkacji i powstania perforacji z przetarcia (ang. strip perforation). Dolegliwości bólowe samoistne utrzymywały się nadal, wrażliwość na opuk i ucisk również się utrzymywała. W znieczuleniu przewodowym w osłonie koferdamu OptiDam (Kerr) i przy użyciu mikroskopu zabiegowego Zeiss Opmi Pico (Zeiss) po doszczelnieniu koferdamu materiałem typu flow color wykonano dokumentację fotograficzną (ryc. 10) oraz dostęp endodontyczny przez koronę. Po trepanacji stropu komory pojawiło się obfite krwawienie z komory. Wykonano wstępną dezynfekcję podchlorynem sodu 5,25% (Cerkamed) (ryc. 11). Po analizie CBCT wiadomo było, że drożność we wszystkich kanałach została zachowana, dlatego zdecydowano się na częściową ekstyrpację miazgi kanałowej przy użyciu narzędzi rotacyjnych – Twiste Files Adaptive w rozmiarze ML1. Następnie komorę i kanały ponownie obficie przepłukano podchlorynem sodu. Krwawienie z kanałów uległo znacznemu zmniejszeniu. Dzięki wykorzystaniu narzędzi mechanicznych do częściowej ekstyrpacji miazgi kanałowej wykonano również intencjonalną transportację krzywizny koronowej na ścianę odfurkacyjną (ang. preflaring). Następnie przystąpiono do określenia długości roboczej w kanałach D i ML przy pomocy pilników C-pilot (VDW) i endometru ElementDiagnostic Unit (SybronEndo). Opracowano ww. kanały na długości robocze odpowiednio do rozmiarów 40/04 i 30/04 przy pomocy narzędzi Twisted Files Adaptive (S...