Leczenie klasy II/1 u pacjentów rosnących, z cofniętą żuchwą. Opis przypadku

Historia przypadku i ogólny obraz kliniczny

1. Wywiad chorobowy

12-letni pacjent płci męskiej, zdrowy, odpowiedniego do swego wieku wzrostu oraz masy ciała, pojawił się w gabinecie z powodu istniejącej wady zgryzu. Główny problem ortodontyczny zgłaszany przez pacjenta i jego rodziców to zaburzenie estetyki. Pomimo bardzo młodego wieku pacjent wykazywał żywe zainteresowanie swoim wyglądem i jego korektą, wydawał się chętny do współpracy.

W historii medycznej i stomatologicznej pacjenta nie stwierdzono szczególnych patologii ani współistnienia nieprawidłowych nawyków. Lewy górny przyśrodkowy ząb sieczny w przeszłości doznał urazu.

2. Badanie głowy i twarzy

Widok z boku: zaobserwowano cofnięcie bródki i wysunięcie wargi górnej. Nos nieco powiększony, kąt nosowo-wargowy w granicach normy, warga górna nieco uwypuklona, bruzda wargowo-bródkowa pogłębiona, a warga dolna w oglądzie wywinięta.

Widok z przodu: twarz symetryczna, owalna. W spoczynku znaczna niewydolność warg, górna warga wydaje się skrócona, występuje nadmierna ekspozycja górnych zębów siecznych.

Przy uśmiechu zaznacza się protruzja górnych zębów siecznych, jako wysunięcie i wychylenie widoczne zarówno przy obserwacji z przodu, jak i z boku; występuje nadmierna ekspozycja górnych zębów siecznych i dziąsła.

3. Badanie funkcjonalne

Nie stwierdzono dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych, bólu głowy ani rozbieżności CR-CO. Przy otwieraniu i zamykaniu nie stwi...