Leczenie ortodontyczno-implantologiczne wrodzonych braków zawiązków z wykorzystaniem systemu ICX templant

Dyskusja

Wady zębowe często występują równolegle z innymi zespołami genetycznie uwarunkowanymi. Rehabilitacja tego rodzaju pacjentów jest dużym wyzwaniem dla implantologa. Z reguły są to młodzi pacjenci, dla których zmiana wyglądu zębów jest bardzo ważna, gdyż bezpośrednio przenosi się na to, w jaki sposób odbierani są w swoim środowisku. Młody wiek tych pacjentów zobowiązuje do poszukiwania takich metod terapeutycznych, które z jednej strony zapewniłyby długoczasową stabilność funkcji narządu żucia, z drugiej zaś w minimalny sposób wymagały preparacji tkanek twardych zębów. Współcześnie za najlepszy sposób uzupełnienia braku pojedynczych zębów należy uznać implanty (7).

Analiza piśmiennictwa pokazuje dużą rozpiętość wyników dotyczących udanych implantacji, co jest spowodowane użyciem różnych systemów implantów i różnych kryteriów oceny u poszczególnych autorów (8).

Ze względu na zalety kliniczne i techniczno-protetyczne systemy implantologiczne dwu- i wieloczęściowe stosowane są w implantologii znacznie częściej niż implanty jednoczęściowe. W przypadku dwuczęściowych systemów implantologicznych z wewnętrznym połączeniem śrubowym wysokość kości wokół implantu może różnić się w zależności od użytego systemu oraz łącznika. Na wysokość kości wokół implantu wpływ mają mechaniczne i mikrobiologiczne aspekty połączenia implantu z łącznikiem.

Jak podają badacze, z powodu niedokładnego dopasowania może dojść pod wpływem obciążeń funkcjonalnych do obluzowania łącznika lub do złamania w obszarze połączenia implant – łącznik (9). W aspekcie mikrobiologicznym pewną osobliwość stanowi mikroszczelina pomiędzy implantem i łącznikiem. Ze względu na występowanie mikroruchów można przyjąć, że pod wpływem obciążenia funkcjonalnego ruch wywołuje działanie pompujące i ruch cieczy, a bakterie lub ewentualnie ich endotoksyny dostają się przez mikroszczelinę do rowka dziąsłowego. Mikroszczelina może stanowić również rezerwuar dla bakterii wywołujących choroby przyzębia (10). W zastosowanych u opisywanej pacjentki implantach ICX połączenie pomiędzy częścią śródkostną a łącznikiem jest połączeniem typu stożkowego, przy którym mikroprzeciek bakteryjny praktycznie nie istnieje.

Podsumowanie

Skojarzone leczenie ortodontycznoimplantologiczne jest najkorzystniejszym rozwiązaniem terapeutycznym, jakie możemy zaproponować naszym pacjentom, szczególnie w młodym wieku. Unikamy przez to naruszenia struktury zębów sąsiednich, powstrzymujemy zanik wyrostka zębodołowego. Dodatkowo leczenie ortodontyczne zapewnia nam właściwą okluzję i prawidłowy kształt łuku zębowego. Przywracamy estetykę i funkcję bardzo zbliżoną do uzębienia naturalnego, czego nie można zapewnić, stosując rozwiązania konwencjonalnej protetyki. Istotnym czynnikiem determinującym leczenie jest również wybór odpowiedniego systemu implantologicznego, który powinien spełniać wszystkie wymogi nowoczesnego rozwiązania protetycznego, pozostając jednocześnie dostępnym finansowo dla pacjentów. Jak wykazano w prezentacji przypadku, kryteria te spełnia system ICX templant.

Sprawdź wszystkie produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym

Piśmiennictwo

1. Kalmuk B.: Leczenie ortodontyczno-implantologiczne u pacjentów z hipodoncją – przykłady z własnej praktyki. „Implantologia w Praktyce”, 2010, 1, 24-29.

2. Dyras M., Jankowska K., Czupryna S.: Ocena częstotliwości występowania zaburzeń rozwojowych zębów u pacjentów leczonych w katedrze ortodoncji instytutu stomatologii uniwersytetu jagiellońskiego. „Dent. Med. Probl.”, 2003, 40, 349-354.

3. Goya H.A., Tanaka S., Maeda T., Akimoto Y.: An orthopanthomographic study of hypodontia in a permanent teeth of japenese pediatric patients. „J. Oral Sci.”, 2008, 50, 143-150.

4. Fekonja A.: Hypodontia in orthodontically treated children. „Eur. J. Orthod”; 27, 457- 460, 2007.

5. Kopczyński P., Matthews-Brzozowska T., Flieger R.: Odbudowa implantoprotetyczna w przypadku wąskiego wyrostka zębodołowego – opis przypadku. „Magazyn Stom.”, 2012, 7, 8, 60-64.

6. Flieger R., Kopczyński P.: Wartość diagnostyczna radiologii cyfrowej podczas implantacji krótkiego implantu jako alternatywy dla zabiegu sinus lift – opis przypadku. „Twój Przegląd Stom.”, 2013, 3, 80-83.

7. Pietruski J., Pietruska M.: Skojarzone leczenie ortodontyczne i implantoprotetyczne jako rehabilitacja hipodoncji i mikrodoncji. „Implants.”, 2012, 2, 23-27.

8. Buch R.S., Weibrich G., Wagner W.: Criteria of success in implantology. „Mund Kiefer Gesichstchir”, 2003, 7, 1, 42-46.

9. Piattelli A., Scarano A., Paolantonio M., Assenza B., Leghissa G.C., Di B.G., Cata- mo G., Piccolomini R.: Fluids and microbial penetration in the internal part of cemen- t-retained versus screw-retained implan- tabutment connections. „J.Periodontol.”, 2001, 72, 1146-1150.

10. Dibart S., Warbington M., Su M.F., Skobe Z.: In vitro evaluation of the implant-abutment bacterial seal: the locking taper system. „Int.J.Oral Maxillofac.Implants.”, 2005, 20, 732-737.

Galeria

zobacz więcej