Leczenie przodozgryzu rzekomego z wykorzystaniem protokołu Alt-Ramec

Słowa kluczowe: przodozgryz, wysuwanie szczęki, poszerzanie szczęki, hyrax, maska twarzowa

Streszczenie: W terapii klasy III istotne jest leczenie interceptywne. Opisano przypadek pacjenta z przodozgryzem rzekomym leczonego z zastosowaniem protokołu Alt-Ramec w celu wspomagania wysunięcia szczęki. Osiągnięto korektę odwrotnego nagryzu i potwierdzone cefalometrycznie ortopedyczne wysunięcie szczęki. 

Przodozgryz rzekomy charakteryzuje się odwrotnym zachodzeniem zębów przednich (ujemmny nagryz poziomy), III klasą Angle’a i III klasą kłową. W rysach twarzy widoczne jest zapadnięcie wargi górnej. U podłoża wady leży zahamowanie doprzedniego wzrostu szczęki. Prawidłowo rozwinięta żuchwa wydaje się wysunięta w porównaniu do szczęki. W analizie cefalometrycznej stwierdza się zmniejszony kąt ANB, za co odpowiada zmniejszenie kąta SNA, ujemny pomiar WITS i zwiększony kąt nosowo-wargowy [1]. 

Stosowane metody leczenia obejmują próbę wysunięcia szczęki w celu uzyskania dodatniego nagryzu poziomego. Jeśli retrognacji towarzyszy zwężenie szczęki, w planie leczenia uwzględnia się jej rozbudowę.

U pacjentów, którzy nie wymagają znacznego poszerzania szczęki, zastosowanie może znaleźć metoda Alt-Ramec. Protokół leczniczy Alt-Ramec (alternating rapid maxillary expansion and constriction) został wprowadzony do terapii klasy III w 2005 roku przez Liou i Tsai. Postępowanie ma na celu rozsunięcie szwów okołoszczękowych (międzyszczękowego, nosowo-szczękowego, czołowo-szczękowego, międzynosowego, nosowo-czołowego, jarzmowo-szczękowego i jarzmowo-skroniowego), aby ułatwić wysunięcie szczęki bez jej zbytniego poszerzania. Procedura ta polega na naprzemiennym poszerzaniu i zwężaniu szczęki (ryc. 1). W pi...