Ostatnie trendy w materiałach do pokrycia miazgi

Bezpośrednie przykrycie miazgi jest zabiegiem leczniczym polegającym na uszczelnieniu rany, jaką jest obnażona miazga, za pomocą materiału stomatologicznego tak, by uzyskać odpowiedź naprawczą organizmu, i jest jednym z najważniejszych sposobów na utrzymanie żywotności miazgi. Materiał musi zachowywać się niczym bariera ochronna miazgi, jednocześnie wywołując wytwarzanie nowego mostu zębinowego pomiędzy miazgą i materiałem naprawczym.

Biodostępność jonów wapnia (Ca) gra kluczową rolę w tym procesie poprzez stymulowanie komórek zaangażowanych w tworzenie nowej zmineralizowa nej tkanki twardej. Jony wapnia stymulują zwracanie wiązanych z kością protein pośredniczących w kanałach wapnia i dużych ilości jonów wapnia mogących aktywować adenazynotrifosforan, który ma znaczącą rolę w procesie remineralizacji. Jony wapnia są niezbędne także do różnicowania i mineralizacji komórek miazgi i tworzenia komórek odontoblastów, które są potrzebne do formowania apatytu mostu zębinowego. Uwalnianie wapnia do miazgi polepsza także aktywność pirofosfatazy, co pomaga utrzymać mineralizację zębiny i wytwarzanie nowego mostu zębinowego. Wstępne dowody na formowanie się apatytu na TheraCal LC (jak również ProRoot MTA i Dycal) otrzymano, wykazując, że jony fosforu płynów biologicznych, takich jak: krew, plazma i płyny zębinowe, mogą reagować z jonami wapnia i OH wyługowanymi z tych materiałów i powodować osad z kryształów apatytu. Jest to prawdopodobny mechanizm działania i proces, jaki starają się wywołać bioaktywne materiały podkładowe.

Jest kilka czynników prowadzących do udanego pokrywania miazgi, m.in.: wiek pacjenta, kontrola krwawienia, rozmiar powierzchni obnażonej miazgi, infekcja miazgi, długość traumy miazgi i inne. Używano wielu materiałów do zatrzymania krwawienia i do preparacji pola bezpośrednio nad miazgą, takich jak: podchloryn sodu, formo...