Materiały wykorzystywane do rejestracji zwarcia
Według badań Więckiewicza i wsp. (11) badane masy A-silikonowe do rejestracji zwarcia znacznie różniły się między sobą modułem elastyczności. Im większą wartość osiąga moduł elastyczności, tym elastyczność materiału jest mniejsza i rośnie jego twardość (11). Zaleca się wybieranie mas, które po związaniu są stabilne objętościowo oraz wystarczająco twarde i odporne na kompresję, aby sprostać siłom wywieranym podczas artykulacji modeli (1, 11). Zbyt duże siły występujące podczas artykulacji modeli mogą doprowadzić do kompresji zbyt elastycznego materiału, co w rezultacie prowadzi do nieprawidłowości w dalszych etapach pracy (13, 15, 35). Wyniki licznych badań wskazują, że odporność na kompresję materiału maleje wraz ze wzrostem grubości rejestratora zwarciowego (11, 15, 23, 31).
Badania dowodzą, że masa A-silikonowa charakteryzuje się największą odpornością na kompresję spośród materiałów stosowanych do rejestracji zwarcia i wyprzedza pod tym względem masę polieterową (1, 15, 23). Nagrath i wsp. (23) osiągnęli najmniejszą wartość kompresji przy zastosowaniu siły 25 N na próbce o grubości 2 mm w przypadku materiału poliwinylosiloksanowego Imprint Bite (3M ESPE, Germany). Kompresja dla tego materiału wynosiła 0,04 mm, a dla masy polieterowej Ramitec (3M ESPE, Germany) – 0,08 mm. Największy stopień kompresji z próbek badanych materiałów osiągnęła masa poliwinylosiloksanowa Jet Bite (Coltene Whaledent, Switzerland) o wartości 0,18 mm. Wyniki powyższych badań są zgodne z wynikami otrzymanymi przez Chandu i wsp. (1), które również potwierdzają, że niektóre masy poliwinylosiloksanowe do rejestracji okluzji osiągają większe wartości odporności na kompresję niż ich polieterowy odpowiednik.
Ghazal i wsp. (17) na podstawie przeprowadzonych badań twierdzą, że nie ma statystycznie znaczącej różnicy między niedokładnościami w wymiarze pionowym podczas artykulacji przy zastosowaniu mas poliwinylosiloksanowych i masy polieterowej. Wiąże się to z kompensacją tej różnicy dzięki właściwościom materiałów (17). Materiał polieterowy charakteryzuje się większym skurczem polimeryzacyjnym od materiałów poliwinylosiloksanowych, ale jest to kompensowane poprzez mniejszą twardość [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
