Pacjent z chorobą Parkinsona w gabinecie stomatologicznym

Problemy stomatologiczne u chorych z chorobą Parkinsona

Autorzy licznych doniesień podkreślają skłonność pacjentów z PD do próchnicy, chorób przyzębia, a także wypadania zębów. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, neurolodzy i stomatolodzy powinni rutynowo sprawdzać stan jamy ustnej tych pacjentów.

Część dolegliwości wynika z trudności w utrzymaniu higieny jamy ustnej, co jest spowodowane kilkoma czynnikami, takimi jak: zaburzenia motoryczne, apatia, depresja i otępienie (14). Konieczne jest zaangażowanie opiekunów i członków rodziny w pomoc choremu w celu zapewnienia właściwej higieny jamy ustnej (15-17).

Do najczęściej zgłaszanych problemów stomatologicznych u chorych z PD należą: ślinienie się i ślinotok, kserostomia, zespół pieczenia jamy ustnej i inne zespoły bólowe w obrębie twarzoczaszki, zaburzenia żucia, bruksizm, utrata czucia smaku.

Ślinienie się i ślinotok

Ślinienie się to zwiększenie ilości gromadzonej śliny w jamie ustnej, które może być spowodowane nadmierną produkcją lub zmniejszeniem klirensu śliny. W ciężkich przypadkach może dojść do ślinotoku, który zdarza się w wielu neurologicznych i otolaryngologicznych chorobach, w przypadku których ślinienie się może stać się głównym problemem tych pacjentów (18). Badania wykazały, że na ślinienie podczas dnia cierpi 28%, a na ślinienie nocne – 58% chorych z chorobą Parkinsona. Towarzyszący ślinotok jest źle rokującym objawem – wydłuża czas trwania choroby, pojawiają się częstsze mimowolne otwieranie ust, a także zaburzenia mimiki twarzy. Ślinienie się i ślinotok nie należą do wczesnych objawów choroby Parkinsona. Do ich manifestacji dochodzi zazwyczaj po 3 latach od pierwszych objawów nadmiernego...