Szerokie wierzchołki kanałów w zębach z zakończonym rozwojem korzenia – kilka rad, jak wykonać zatyczkę (apical plug) z MTA

Żeby MTA skutecznie zamykał szeroki wierzchołek, jego warstwa musi mieć optymalnie 5 mm grubości (minimalnie 3 mm). Warstwa o mniejszej grubości będzie bardziej podatna na przeciek bakteryjny oraz poluzowanie w przypadku nacisku [8, 9].

W dalszej części artykułu (na kilku przykładach) zostanie opisana procedura wykonania zatyczki z MTA skutecznie uszczelniającej wierzchołek kanału.

Przypadek 1

Wywiad i diagnostyka

60-letni pacjent został skierowany na ponowne leczenie kanałowe zębów 21, 22 przed leczeniem protetycznym. Na wykonanym RTG (ryc. 4, s. 9) widoczne były zęby 21 i 22 po leczeniu kanałowym. W obydwu przypadkach kanały korzeniowe nie były wypełnione na pełnej długości. Widoczny był przewlekły stan zapalny nad obydwoma korzeniami. Ząb 21 był odbudowany kompozytem, ząb 22 był odbudowany lanym wkładem koronowo-korzeniowym i koroną protetyczną. Wierzchołek korzenia zęba 22 wyglądał, jakby był po resekcji, jednak pacjent nie przypominał sobie takiego zabiegu.

Pacjent nie pamiętał dokładnie, kiedy zęby były leczone kanałowo, ale na pewno było to ponad 10 lat wcześniej. Pacjent nie odczuwał żadnych dolegliwości ze strony tych zębów. Ząb 22 był lekko tkliwy przy opukiwaniu pionowym. Głębokość zgłębnikowania kieszonek wynosiła 2–3 mm.

Diagnoza i planowanie leczenia

Stwierdzono przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchołkowych nad zębami 21 i 22 z resorpcją zewnętrzną wierzchołków korzeni. Zaplanowano ponowne leczenie kanałowe zębów 21 i 22. Stwierdzono z dużym prawdopodobieństwem konieczność zamknięcia wierzchołków preparatem MTA.