Preparaty do irygacji kanałów korzeniowych stosowane w codziennej praktyce stomatologicznej – przegląd piśmiennictwa
Związki chelatujące – wersenian sodu i kwas cytrynowy
EDTA i kwas cytrynowy są irygantami stosowanymi w celu usunięcia warstwy mazistej. EDTA – wersenian sodu, czyli sól sodowa kwasu etylenodwuaminoczterooctowego – stosowany jest głównie jako roztwór do płukania kanałów w stężeniu 15-17%, wchodzi też w skład tzw. lubrykantów. Jego działanie polega na usunięciu komponenty nieorganicznej warstwy mazistej, demineralizuje zębinę, obnażając włókna kolagenowe, dlatego po jego użyciu konieczne jest zastosowanie chloranu, aby rozpuścić obnażony kolagen i zdezynfekować otwarte kanaliki zębinowe. 40-proc. kwas cytrynowy wykazuje działanie analogiczne do EDTA, jest jednak bardziej agresywnym chelatorem [20], w związku z czym należy przestrzegać określonego czasu płukania, by nie doprowadzić do zbyt dużej demineralizacji zębiny.
W związku z ograniczonym działaniem środków do irygacji w obiegu pojawiają się nowe preparaty, a także mieszanki roztworów preparatów stosowanych dotychczas, które dzięki wzbogaconemu składowi łączą właściwości dotychczas stosowanych środków płuczących.
Mniej popularne środki używane do irygacji kanałów korzeniowych
Wśród nowych preparatów do płukania kanałów korzeniowych warto zwrócić uwagę na MTAD, który jest alternatywnym środkiem do usuwania warstwy mazistej. Jest on mieszanką tetracykliny, kwasu cytrynowego i detergentu. Płyn ma niskie pH – 2,15 – w którym chlorowodorek doksycykliny oprócz właściwości bakteriobójczych wykazuje także działanie chelatujące [22].
Efektywność MTAD można zwiększyć dzięki wcześniejszemu przepłukaniu kanału NaOCl o niskim stężeniu (zaleca się stężenie 1,3%) [21]. Dodatek detergentu obniża [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
