Nadziąślak zlokalizowany w okolicy zęba 14 u 12-letniej dziewczynki

Title: Epulis located in the area of the tooth 14 in a 12-year-old girl
Streszczenie: W pracy opisano przypadek nadziąślaka u 12-letniej dziewczynki.
Słowa kluczowe: nadziąślak
Summary: This paper describes the case of epulis in 12-year-old girl.
Key words: epulis

Pojęciem „nadziąślak” (epulis), które składa się z dwóch greckich słów: epi – wokoło, i ulon – dziąsło, określa się właściwą lokalizację guza. Objęto nim wszystkie narośla na wyrostku zębodołowym, nawet noszące charakter zapalny. Nadziąślak wywodzi się z włókien ozębnej, ma charakter odczynowy, co odróżnia go od przerostu dziąseł w przebiegu gingivitis (1).

Etiologia nadziąślaków

W etiologii nadziąślaków za główną przyczynę ich powstawania wymienia się: przewlekłe mikrourazy spowodowane użytkowaniem wadliwych uzupełnień protetycznych, nawisające wypełnienia, złą higienę jamy ustnej, rozległe ubytki próchnicowe, kamień nazębny, wady zgryzu, leki, czynniki zapalne lub hormonalne, immunologiczne, bakteryjne, wirusowe. Zachorowalność jest 2-3-krotnie większa u kobiet niż u mężczyzn, częściej występuje w szczęce niż w żuchwie, zazwyczaj przy zębach przednich w okolicy zębów siecznych i kłów, głównie w szczęce (2). Dawniej nadziąślaki zaliczane były do łagodnych zmian nowotworowych, obecnie uważa się, że są to guzy o etiologii wieloczynnikowej, które mogą ulec zezłośliwieniu w niewielkim procencie przypadków.

Na wyrostku zębodołowym wyrastają z brodawki zębowej lub pojawiają się w zębodole po usuniętym zębie (2, 3). Nadziąślaki zbudowane są z jednego rodzaju tkanki, o litej i rozprężającej budowie przybierającej kształty sferyczne. Nie wykazują tendencji do naciekania ...