Reakcja ludzkich komórek struktur jamy ustnej na różne materiały endodontyczne – badanie in vitro
Namnażające się komórki identyfikowano immunohistochemicznie przez dodatnią ekspresję osteokalcyny, osteonektyny i kolagenu I. Do badań użyto komórek z drugiego przepasażowania.
Komórki ozębnej pobrano z ozębnej zatrzymanych i usuniętych chirurgicznie zębów mądrości, niemających wcześniej żadnego kontaktu z jamą ustną. Komórki posiano na zmodyfikowane podłoże Eagle’a DMEM 1X (seria 1012067; 4,5 g/l glukozy, L-glutaminian, pirogronian; gibco by life technologies, Niemcy) z dodatkiem płodowej surowicy bydlęcej, penicyliny 10 000 U/ml, streptomycyny 10 000 μg/ml i amfoterycyny B 250 μg/ml (Biochrom, Niemcy).
Próbki materiałów umieszczono w 6-studzienkowych płytkach (TPP, Szwajcaria) i w bezpośrednim kontakcie z komórkami. Komórki naniesiono na płytki z gęstością 5000 kom./cm2 i dalej hodowano na właściwej pożywce (komórki ozębnej – DMEM 1X, osteoblasty w MM0 z deksametazonem) w obecności próbek. Wszystkie doświadczenia wykonano trzykrotnie. Badania in vitro przeprowadzono w ustalonych odstępach czasu: 1, 8, 13 i 20 dni. Dla porównania wzrostu i namnażania się komórek założono też hodowlę bez kontaktu z żadnymi próbkami materiałów (grupa kontrolna).
Analiza morfologiczna
Do celów oceny histologicznej hodowle komórek zostały utrwalone w metanolu (Merck, Niemcy) w temperaturze pokojowej 21°C, wysuszone powietrzem i wybarwione metodą Richardsona. Roztwór Richardsona gotowy do użycia składa się z dwóch przefiltrowanych roztworów podstawowych. Roztwór podstawowy I jest roztworem 1-proc. błękitu metylenowego w 1-proc. boranie sodowym. Roztwór podstawowy II jest roztworem 1-proc. azuru w wodzie destylowanej (Merck, Niemcy). Roztwór roboczy jest przygotowywany w dniu, w [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
