Reakcja ludzkich komórek struktur jamy ustnej na różne materiały endodontyczne – badanie in vitro
W ostatnich latach prowadzono szerokie badania nad MTA z różnymi hodowlami komórkowymi, stwierdzając, że w zakresie cytotoksyczności i przyczepności komórek wykazuje on przewagę nad wieloma innymi materiałami stomatologicznymi [14]. Obecnie można przyjąć, że zastosowanie MTA dla zamykania perforacji kanału korzeniowego lub wypełniania odcinka przywierzchołkowego jest złotym standardem, z którym należy porównywać inne badane materiały. Bardzo dobra biokompatybilność i bioaktywność MTA w stosunku do komórek ozębnej i osteoblastów zostały potwierdzone w niniejszym badaniu, co pozostaje w całkowitej zgodności z obecną wiedzą o MTA [13-15].
Podczas gdy MTA został dobrze przebadany również na ludzkich liniach komórkowych [14], zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, po dziś dzień nie opublikowano żadnych danych dotyczących wpływu Biodentine na ludzkie osteoblasty lub komórki ozębnej. Tylko Zhou i wsp. porównywali Biodentine i MTA w bezpośrednim kontakcie z ludzkimi fibroblastami z dziąseł. Oba cementy nie wykazały znamiennych różnic pod względem wpływu na żywotność komórek. Komórki przyczepiały się do powierzchni obu materiałów i rozprzestrzeniały po nich [29].
Podczas porównywania Biodentine i jej charakterystycznych właściwości z innymi sprawdzonymi materiałami stomatologicznymi, jak Super EBA lub cement glasjonomerowy, nie ma zbyt dużych możliwości odwołania się do danych doświadczalnych z aktualnego piśmiennictwa. W pracy z roku 2012 Al Hiyasat i wsp. badali jakość przylegania komórek do różnych materiałów stosowanych do wypełniania odcinka przywierzchołkowego kanału korzeniowego, wnioskując, że najlepsza przyczepność fibroblastów może być obserwowana na powierzchni MTA, podczas gdy powierzchnie Super EBA nie sprzyjały przyleganiu komórek, najpewniej z powodu przeciekania eugenolu [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
