Przypadek torbieli korzeniowej spowodowanej przetrwałym korzeniem zęba mlecznego u 17-letniej pacjentki

Torbiel korzeniowa jest najczęściej występującą torbielą kości szczękowych. Z definicji torbiel jest jedno- lub wielokomorową, patologiczną jamą w obrębie kości lub tkanek miękkich, wypełnioną najczęściej treścią płynną, rzadziej półpłynną lub gazem, której powstanie nie ma związku z nagromadzeniem się treści ropnej (1-2).

Punktem wyjścia torbieli są komórki nabłonkowe Malasseza, które pozostają w okolicy okołowierzchołkowej zęba na skutek niepełnego zaniku narządu szkliwotwórczego. Komórki te mogą być nieaktywne przez wiele lat, jednak w wyniku stymulacji przez czynnik zapalny lub urazowy zaczynają intensywnie się dzielić, indukując powstanie torbieli (2-3).

Istotnym czynnikiem w patogenezie powstania torbieli jest martwiczo zmieniona miazga zęba. Około 60% przypadków torbieli korzeniowej rozwija się w szczęce, a 40% – w żuchwie. W rzadkich przypadkach torbiel korzeniowa rozwija się w okolicy okołowierzchołkowej zęba mlecznego (1).

Celem pracy było przedstawienie przypadku klinicznego torbieli korzeniowej spowodowanej przetrwałym korzeniem zęba mlecznego u siedemnastoletniej pacjentki oraz omówienie postępowania leczniczego.

Opis przypadku

Do Poradni Stomatologii Dziecięcej i Osób Specjalnej Troski w Regionalnym Centrum Stomatologii w Toruniu zgłosiła się siedemnastoletnia pacjentka ze swoim opiekunem prawnym w osobie matki. Powodem zgłoszenia się pacjentki było wywołujące niepokój uwypuklenie prawego policzka. Mama pacjentki podała, że asymetrię na twarzy u pacjentki zauważyła dzień wcześniej. Jednocześnie nie zgłosiła wystąpienia podwyż...