Uraz u pacjenta młodocianego – postępowanie
Dyskusja
W wyniku skojarzonego leczenia ortodontyczno-chirurgicznego udało się wyraźnie odsłonić kontur złamanego korzenia zęba 12 oraz odtworzyć utracone tkanki zęba za pomocą wkładu koronowo-korzeniowego i korony protetycznej. Uzupełnienie po ekstruzji ortodontycznej może stanowić bardziej zachowawczy wybór leczenia u młodych pacjentów w porównaniu z odbudową protetyczną po ekstrakcji (7). Ekstrakcja zęba i zastąpienie go implantem zębowym to powszechny wybór leczenia. Jednak wskaźnik przeżycia implantów jest gorszy niż zębów, nawet jeśli są poważnie uszkodzone, ale odpowiednio leczone. Z biomechanicznego punktu widzenia długoczasowe przetrwanie rekonstrukcji z wykorzystaniem wkładu koronowo-korzeniowego i korony rokuje dobrze, jeśli zdrowe tkanki korzenia są objęte przynajmniej na 2 mm koroną. W celu przywrócenia fizjologicznego przyczepu i uzyskania efektu obejmy (ferrule effect) można rozważyć następujące opcje: chirurgiczne wydłużeniekorony i ekstruzję ortodontyczną. Ekstruzja ortodontyczna jest korzystniejszą metodą leczenia złamań zębów w przeciwieństwie do chirurgicznego wydłużania korony. Najważniejszą zaletą ekstruzji ortodontycznej jest brak utraty masy kostnej (8). W badaniach na psach stwierdzono, że ekstruzja ortodontyczna jest bardziej zachowawcza i fizjologiczna niż ekstruzja chirurgiczna (9). Z drugiej strony, ekstruzja ortodontyczna wymaga wielu wizyt i doskonałej współpracy pacjenta, podczas gdy ekstruzja chirurgiczna jest zabiegiem prostszym i mniej czasochłonnym (10). W przypadku odbudowy zębów ze złamaniem koronowo-korzeniowym czynniki takie jak rozległość i głębokość złamania, okluzja, estetyka oraz wiek pacjenta i chęć współpracy mogą decydować o rodzaju wybranej metody leczenia (11).
Przeczytaj wszystkie artykuły z kategorii BADANIA INTERDYSCYPLINARNE dostępne na portalu
[...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
