Usługi stomatologiczne w formie spółki osobowej

Prowadzenie działalności leczniczej w zakresie sto­matologii, podobnie jak w innych rodzajach świad­czeń zdrowotnych, wymaga na początku utworze­nia formy prawnej działalności. W sektorze prywatnym dentysta ma zasadniczo do wyboru zostanie przedsię­biorcą (jednoosobowa działalność lub spółka), ewentu­alnie, co mało zasadne, aczkolwiek możliwe, założenie fundacji lub stowarzyszenia. Po utworzeniu i zarejestro­waniu formy organizacyjno-prawnej działalności gospo­darczej należy utworzyć wedle wyboru właściciela/den­tysty podmiot leczniczy lub praktykę zawodową. Ustawa o działalności leczniczej stanowi, że podmiot leczniczy może być założony i prowadzony przez przedsiębiorcę. Podmiotami leczniczymi mogą być przedsiębiorcy w ro­zumieniu przepisów Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swo­bodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) we wszelkich formach przewi­dzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli prowadzą działalność leczniczą. Przedsiębiorca – podmiot leczniczy – może mieć w praktyce formę jedno­osobowej działalności gospodarczej lub spółki prawa cy­wilnego czy handlowego. Ponadto ustawa o działalności leczniczej stanowi, że lekarze (dentyści) mogą wykony­wać swój zawód w ramach praktyki zawodowej. Praktyka zawodowa może być indywidualna lub grupowa. Działal­ność lecznicza dentystów może być wykonywana w for­mie spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska. Reasumując, utworzenie spółki jest potrzebne do prowadzenia podmiotu leczni­czego oraz grupowej praktyki lekarskiej, z tym że w dru­gim wypadku nie może to być każda spółka.

W polskim systemie prawnym występuje klasycz­ny podział na spółki handlowe oraz cywilne, a związa­ny on jest ze źródłem regulacji normatywnej. Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spół­ka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spół­ka z ograni...