Wpływ różnych środków remineralizujących na ostateczne wyniki leczenia białych plam pozostałych po leczeniu ortodontycznym – badanie kliniczne

Kwalifikacja do badania

Kryteria włączenia do badania spełniali pacjenci w wieku 16-25 lat, którzy właśnie zakończyli kompleksowe leczenie ortodontyczne i mieli co najmniej jedną białą plamę w danym obszarze uzębienia. Z badania wykluczono osoby z rozszczepem wargi i podniebienia, zespołami wad rozwojowych twarzoczaszki, hipoplazją szkliwa, licznymi wypełnieniami na powierzchniach przedsionkowych zębów i ze stwierdzoną alergią na białka mleka. Od każdego pacjenta lub jego rodziców, jeśli był on niepełnoletni, uzyskano pisemną świadomą zgodę na udział w badaniu.

Rekrutacja

Wszyscy pacjenci zostali losowo podzieleni na trzy grupy po 15 osób metodą randomizacji blokowej (3 bloki po 5 osób).

Spośród wszystkich badanych (n = 45, m = 21, k = 24) z obserwacji utracono 4 osoby (m = 3, k = 1).

Przydział do grup

GrupyI(n=14,m=6,k=8),II(n=13,m=5,k=8)iIII(n=14, m = 7, k = 7) obejmowały badanych stosujących odpowiednio: pastę do zębów, lakier z fluorem oraz preparat z CPP-ACP. Na początku badania każdemu pacjentowi przypisano losowy numer kodowy. Przed pacjentami i oceniającymi ukryto informacje o rodzaju zastosowanych środków remineralizujących. U każdego badanego oceniano skuteczność środków remineralizujących metodą subiektywną i obiektywną, wykonując badania natychmiast po odklejeniu zamków (T0), czyli przed zastosowaniem poszczególnych preparatów, a następnie po miesiącu (T1), 3 miesiącach (T2) oraz 6 miesiącach (T3) ich stosowania. Schemat przydziału uczestników i przypisania interwencji ukazany jest na ryc. 1.