Wypełnianie kanałów korzeniowych – przegląd piśmiennictwa

Metoda pojedynczego ćwieka

W przeszłości powszechnie stosowana, służy do wypełniania kanałów prostych, o małej średnicy i okrągłym przekroju opracowanych metodą tradycyjną. Obecnie udoskonalona, jeśli zastosuje się zestaw narzędzi i odpowiednio do nich dedykowanych ćwieków. Wymogi szczelności są spełnione, gdy zastosuje się ćwiek o większej stożkowatości (0,04; 0,06; 0,08), uzyskujemy dzięki temu zmniejszenie ilości uszczelniacza na rzecz gutaperki.

Metoda kondensacji zimnych ćwieków (kondensacja boczna)

Polega na upchnięciu wielu ćwieków w kanale z minimalną ilością uszczelniacza. Mimo tego że jest czaso- i pracochłonna, jest pewnym standardem, z którym porównywane są inne metody. Zapewnia idealną wręcz kontrolę ilości wprowadzanego materiału, dzięki czemu rzadziej zdarza się jego niedopełnienie lub przepchnięcie. Nie znajduje zastosowania w kanałach zakrzywionych, o szerokich otworach fizjologicznych oraz cienkich ścianach (możliwe pionowe pęknięcie korzenia). Krytykowana jest właśnie za ryzyko pęknięcia korzenia (przy kondensowaniu ćwieków z dużą siłą) oraz za niską homogenność materiału (luźne przestrzenie między ćwiekami).

Metoda wypełniania płynną gutaperką na zimno – system Gutta Flow

Polega na wypełnieniu kanału mieszaniną sproszkowanej gutaperki i silikonowego uszczelniacza. Nie ma konieczności stosowania dodatkowego uszczelniacza ani rozpychaczy w celu kondensacji. Ze względu na zawartość nanocząsteczek srebra materiał ma działanie przeciwbakteryjne. System składa się: z kapsuły z materiałem do jednokrotnego użycia, ćwieków gutaperkowych z pierścieniami na swoim przebiegu, aplikatorów, p...