Zastosowanie CBCT w endodoncji. Opis przypadków
Radiogramy wewnątrzustne są najczęściej wykorzystywaną metodą diagnostyki obrazowej, jednak w ostatnich latach zaobserwowano wzrost zastosowania tomografii stożkowej CBCT (5). Obraz przestrzenny tomografii stożkowej tworzą woksele. Woksel jest najmniejszym elementem trójwymiarowym, reprezentowany jest jako sześcian o danej wysokości, szerokości i głębokości (4, 6). Porównywalnie obrazy dwuwymiarowe składają się z pikseli przedstawionych jako kwadraty o danej wysokości i szerokości. Im mniejsze są piksel oraz woksel, tym lepsza jest jakość obrazu.
Podczas badania CBCT pacjent otrzymuje efektywną dawkę promieniowania wynoszącą około 70 mikroSiwertów. (3). Obraz, który uzyskujemy w badaniu CBCT, nie jest powiększony, w związku z czym pomiary dokonywane w odpowiednim oprogramowaniu występują w skali 1:1 (7). Rozmiar woksela na obrazach CBCT jest identyczny we wszystkich trzech wymiarach, co zapewnia dokładność oglądanego obrazu (3).
Opis przypadków
Poszczególne przypadki opisują różne sytuacje kliniczne, które są związane z obrazowaniem w endodoncji.
Pominięcie struktur anatomicznych
Przypadek 1
Pacjentka, lat 27, zgłosiła się ze strepanowanym zębem d. 17 z wkładką dewitalizacyjną. Ząb w dniu badania bezobjawowy. Zadecydowano o jednoseansowym leczeniu endodontycznym, podczas którego stwierdzono pełną obliterację kanału podniebiennego. Ząb odbudowano materiałem kompozytowym wraz ze wzmocnieniem włóknem szklanym. Pacjentka zgłosiła się ponownie po sześciu tygodniach ze sporadycznym ćmieniem zęba. Zadecydowano o wykonaniu zdjęcia zębowego, które nie wykazało nieprawidłowości (fot. 1). W kolejnym etapie wykonano badanie CBCT, które jednoznacznie zobrazowało nieopracowany i niewypełniony kanał dodatkowy MB2 (fot. 2). Po zakończeniu leczenia wykonano zdjęcie kontrolne (fot. 3).
