Czy każdy ząb można uratować? Zastosowanie technik stomatologii adhezyjnej w rekonstrukcji zębów po leczeniu endodontycznym – przypadek kliniczny

Niestety bardzo często podczas leczenia kanałowego dochodzi do błędów, które mogą wpłynąć negatywnie na mechanikę tkanek. Wśród nich wyróżnia się: nadmierne użycie preparatów chelatujących jony wapnia i magnezu, niewykonanie tzw. odbudowy przedendodontycznej (pre-endodontic build-up) ze względów funkcjonalnych oraz niewyłączenie ze zgryzu cienkich, podminowanych ścian. Dużą wagę powinno się również przykładać do materiałów służących do zamknięcia otworu endodontycznego na czas pomiędzy wizytami (kiedy leczenie nie jest możliwe w trybie jednoseansowym). W tym przypadku powinien być zastosowany wyłącznie cement szkło-jonomerowy lub materiał kompozytowy.

Sprawdź produkty stomatologiczne dostępne w naszym sklepie internetowym dlaspecjalistow.pl.

Po dokładnym chemo-mechanicznym opracowaniu systemu kanałowego i szczelnym jego wypełnieniu przystępujemy do ostatecznej odbudowy zęba, która powinna być funkcjonalna, estetyczna i szczelna. Szczelność odbudowy ma bardzo duże znaczenie w zapobieganiu ponownej reinfekcji kanału i ma ogromny wpływ na długoterminowy sukces leczenia kanałowego (4).

Obecnie dzięki zastosowaniu technik stomatologii adhezyjnej można wpłynąć pozytywnie na rekonstrukcję zęba. W zależności od stopnia zniszczenia tkanek twardych zęba oraz jego umiejscowienia w łuku zębowym można wybrać różne metody. W celu usystematyzowania i doboru odpowiedniej metody można oprzeć się na polskiej klasyfikacji rekonstrukcji przedstawionej przez Żarowa i wsp. w 2018 r. Obejmuje ona pięć klas (0-4):

• klasa 0 dotyczy zębów przednich i zębów bocznych, w których zniszczenie jest nieznaczn...