Zastosowanie toksyny botulinowej w leczeniu bruksizmu − przegląd piśmiennictwa

Efekty leczenia w badaniach klinicznych

W randomizowanym badaniu z grupą placebo i kontrolną przebadano 31 osób z bruksizmem sennym (13 losowo wybranych osób otrzymało iniekcje toksyny botulinowej w łącznej dawce 200 IU − po 60 IU na żwacz i 40 IU na mięsień skroniowy). Po czterech i ośmiu tygodniach uczestników poddano ocenie objawów bruksizmu i natężenia bólu z użyciem wizualnej skali analogowej VAS. W grupie poddanej działaniu botoksu zaobserwowano zmniejszenie objawów, liczby epizodów bruksizmu i wydłużenie snu (23, 24).

Sprawdź inne artykuły z kategorii BADANIA INTERDYSCYPLINARNE.

W badaniu retrospektywnym przeprowadzonym przez Alonso-Navaro i in. 19 pacjentów z ciężkim bruksizmem było okresowo poddawanych iniekcjom toksyny do mięśni żwaczy i skroniowych. Dawka początkowo wynosiła 25 IU na mięsień. Kolejne dawki były dostosowane do stopnia odpowiedzi i wahały się od 25-40 IU na mięsień. Nie zaobserwowano działań ubocznych. U pacjentów wystąpiła znaczna redukcja objawów. Iniekcje botoksu uznano za skuteczną i bezpieczną terapię dla osób z ciężkimi postaciami bruksizmu (7, 25).

Zbadano siłę nagryzania i efekt działania botoksu na mięśnie żwacze u osób cierpiących na zaburzenia czynnościowe narządu żucia powiązane z bruksizmem. W badaniu wzięło udział 30 pacjentów, których losowo przydzielono do grupy badanej (poddanej obustronnej iniekcji do żwaczy), placebo i kontrolnej. Zmierzono siłę żucia, czas jego trwania, maksymalną siłę nagryzania i rozkład sił. Doszło do redukcji siły nagryzania we wszystkich trzech grupach, jednak zaobserwowano znaczącą różnicę pom...