Znieczulenie miejscowe w stomatologii dziecięcej

U dzieci powstanie silnego lęku i rozwój niepokoju może spowodować sam widok igły. Dlatego warto zadbać o odpowiednie zakamuflowanie strzykawki, np. poprzez dostępne na rynku nakładki maskujące strzykawki. Wykonane są one z tworzywa sztucznego, dostępne są w różnych kształtach, między innymi krokodylka (1, 2, 11).

W stomatologii dostępne są także metody bezigłowego podania środka znieczulającego. Należą do nich systemy wtryskowe, które wyrzucają wąski strumień roztworu znieczulającego pod znacznym ciśnieniem. Ten sposób aplikacji znieczulenia generuje przez użyty sprzęt nieprzyjemne dźwięki, a wyrzucany strumień roztworu uderza w śluzówkę z dość znaczną siłą. Są to wady tej metody, mogące powodować niepokój u znieczulanego dziecka. Ograniczeniem jest także rozmiar urządzenia utrudniający podanie roztworu w obrębie tylnego odcinka wyrostka zębodołowego małego pacjenta. Przykładem tego rodzaju urządzeń dostępnych na rynku są: Syrijet i Med-Jet (1, 2).

Powszechnie już stosowaną metodą zmniejszenia nieprzyjemnych odczuć związanych ze znieczuleniem jest stosowanie, przed wkłuciem igły, znieczulenia powierzchownego. Należy jednak pamiętać, że prowadzi ono do minimalizacji bólu odczuwanego podczas iniekcji, lecz nie eliminuje go całkowicie. Wynika to z faktu, że środki znieczulające miejscowo są skuteczne jedynie na głębokość 2-3 mm, nie zapobiegają więc dolegliwościom powstałym przy głębszym wprowadzeniu igły i rozpieraniu tkanek przez roztwór iniekcyjny. Preparaty do znieczulenia powierzchownego dostępne są między innymi pod postacią kremu, żelu i sprayu. Spray rozpylany jest bezpośrednio w jamie ustnej pacjenta, co może spowodować, że trafi on w niezamierzony sposób na śluzówkę podniebienia i tylnej ściany gardła. Znieczulenie tych okolic, a także gorzki smak roztworu bywają dla pacjentów nieprzyjemne. U dzieci tego typu odczucia mogą n...