Krótka historia stałych aparatów ortodontycznych

Streszczenie: Celem pracy było przybliżenie historii wprowadzenia do zastosowań medycznych aparatów ortodontycznych oraz prześledzenie zmian zachodzących we współczesnej ortodoncji. Artykuł szczegółowo pokazuje, jaki postęp dokonał się w technologii ortodontycznej na przestrzeni wieków.

Słowa kluczowe: leczenie ortodontyczne, stały aparat ortodontyczny

Pierwsze wzmianki na temat nierówno ustawionych zębów można znaleźć w literaturze z czasów starożytnych. W pochodzącym sprzed 2400 lat dziele Hipokratesa Dedentitione zawarte zostały rozważania dotyczące występowania stłoczeń zębów u osób z wąską twarzą, natomiast w księgach Auliusa Corneliusa Celsusa (25 r. p.n.e. – 50 r. n.e.) umieszczono porady dotyczące regulowania krzywo wyrzynających się u dzieci zębów stałych – poprzez regularne uciskanie na nie palcem, po uprzednim usunięciu przetrwałych zębów mlecznych. Jednakże okres ten cechuje brak jakichkolwiek aparatów służących do prostowania nieprawidłowego zgryzu. Leczenie ortodontyczne polegało na opiłowywaniu lub usuwaniu zębów, a bardziej zaawansowana ortodoncja bazowała na wywieraniu znacznego ucisku na zęby w celu wprowadzenia ich na właściwe miejsce w łuku zębowym [1-3].

Okres średniowiecza (lata 476-1450) dla ortodoncji przeszedł bez echa. Nieco więcej wiedzy o zgryzie człowieka wniósł renesans. W tym czasie skupiono uwagę na procesie rozwoju i wymiany uzębienia, nadal wywierając duży nacisk na kontrolę procesu właściwego wyrzynania zębów stałych. Zwrócono uwagę (Eustachius) na odmienną w porównaniu do innych kości strukturę zęba i inny sposób jego odżywienia oraz na fakt braku zdolności do naprawy w razie jakiegokolwiek uszkodzenia [4].

Dopiero XVIII wiek przyniósł pewne zmiany. Li...