Jednoetapowe leczenie rozległych torbieli kości szczękowych. Praca poglądowa

Odbudowa kości

Spontaniczne gojenie kości torbieli (do 30 mm) zależy od kształtu ubytku kostnego w większej mierze niż od jego objętości. Gęstość kości po 12 miesiącach jest w zakresie 84-97% w stosunku do kości okolicznej (9). Radiologicznie obserwuje się zmniejszanie ubytku kostnego – w żuchwie postępuje to o około 12,34% po 6 miesiącach, o około 43,46% po 12 miesiącach i o około 81,3% po dwóch latach od zabiegu operacyjnego. Spontaniczne gojenie kości w rozległych ubytkach kostnych występuje bez wykorzystania dodatkowych metod odbudowy kości (10).

W wybranych przypadkach metoda dwuetapowa (dekompresji) polegająca na zmniejszeniu ubytku przed ostatecznym usunięciem torbieli może przyczynić się do uniknięcia uszkodzenia ważnych struktur anatomicznych oraz uzyskania zadowalającej objętości kości do następczego leczenia implantologicznego (11).

Pacjent nr 1

Pacjent ogólnie zdrowy, lat 32, zgłosił się w celu wykonania badania stomatologicznego. Na wykonanym pantomogramie uwidoczniono rozległą torbiel okolicy zębów 45-47. Diagnostykę poszerzono o badanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej. Analiza wykazała obszar osteolizy kości o wymiarach 32 mm x 16 mm, nie stwierdzono perforacji blaszki językowej, natomiast wystąpiło znaczne uwypuklenie blaszki policzkowej. Zmiana obejmowała wierzchołki korzeni zębów 45, 46 i 47 bez przemieszczenia korzeni. Stwierdzono perforację kanału nerwu zębodołowego dolnego na długości 14,8 mm. W badaniu klinicznym zaobserwowano wyczuwalne rozdęcie kości w przedsionku jamy ustnej, objaw chrzęstu per...