Prof. Ryszard Koczorowski i dr Andrzej Szwarczyński: Światowy poziom implantologii

Co nowego pojawia się w protetyce w ostatnich latach? Czy w zakresie wykonawstwa tych, wydawałoby się najbardziej podstawowych, „całkowitych protez ruchomych” obserwujemy jakiś postęp? Jeśli tak, to czy dotyczy on wprowadzania bardziej biozgodnych materiałów, czy też może technik wykonawstwa laboratoryjnego lub postępowania klinicznego?

R.K.: Stomatologia współczesna rozwija się w wielu kierunkach, począwszy od biozgodności, trwałości i odporności materiałów rekonstrukcyjnych, poprzez rozwój laboratoryjnych procedur i technologii dla techników, a skończywszy na uproszczonych lub optymalizowanych klinicznie działaniach lekarza stomatologa. Obecnie coraz powszechniej stosowane są skanery wewnątrzustne, skanery laboratoryjne, cyfrowe analizy struktur kostnych, szablony implantologiczne, biostymulacje, nawigacje minimalizujące ryzyko błędu w czasie pozycjonowania wszczepów w kości. Tak szeroki rozwój procedur technicznych i klinicznych wymaga ciągle aktualizowanej wiedzy lub częściej, i wydaje się lepiej, skupienia się poszczególnych lekarzy na określonych działaniach w zakresie wybranej specjalizacji.

Jak w obecnej chwili rozwija się w Polsce implantologia? Czy jest szansa, że rozwój tej dziedziny rozwiąże problemy protetyczne Polaków?

R.K.: Członkowie naszej implantologicznej społeczności kształcą swoje umiejętności zarówno w kraju, jak i za granicą i można powiedzieć, że poziom usług chirurgiczno-implantologicznych w Polsce nie odbiega od przyjętych światowych tendencji. Wykładowcy Polskiego Stowarzyszenia Implantologicznego, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Implantologii Stomatologicznej czy innych mniejszych towarzystw systematycznie monitorują aktualną wiedzę i przeszczepiają ją na różnego rodzaju kursach praktycznych i teoretycznych. To, w jakim zakresie upowszechnią się szeroko pojęte działania implantologiczne oraz dostęp do nich dla większego grona pacjentów, jest jak w każdej dziedzinie medycyny uzależnione od warunków ekonomicznych i rozszerzenia procedur finansowanych odgórnie. Dotychczasowe próby wprowadzenia protez nakładowych (overdenture) w żuchwie i opartych na dwóch implantach jak dotąd nie zyskały akceptacji ministerstwa.

Kup prenumeratę czasopisma „TPS – Twój Przegląd Stomatologiczny” na dlaspecjalistow.pl.

Jakie są najbliższe plany naukowe i zawodowe Pana Profesora?

R.K.: Moje zawodowe plany wiążą się z promotorstwem doktoratów z tematyki implantologicznej i publikacjami ich wyników w renomowanych czasopismach. Z powodu tragicznej śmierci dr. Mariusza Dudy – prezydenta PSI, jako obecny wiceprezydent będę wraz z zarządem PSI kontynuować dzieło naszego przyjaciela i przygotowywać 12. Kongres PSI/ICOI w Krakowie 25-27 maja, na którym wysłuchamy licznych uznanych wykładowców również z zagranicy. W czasie kongresu celebrowane będzie 20-lecie Polskiego Stowarzyszenia Implantologicznego, na którym chcielibyśmy spotkać się z Państwem. Serdecznie zapraszamy. Zarząd PSI powierzył mi ponadto funkcję redaktora naczelnego „Implantologii Stomatologicznej,” więc pierwsza połowa roku będzie absorbująca, ale żywię nadzieję, że owocna.