Leczenie protetyczne z zastosowaniem endokoron

Wady

Wady endokoron:

• gorsza wytrzymałość uzupełnień niż w przypadku tradycyjnej odbudowy,
• trudne cementowanie adhezyjne,
• nieszczelności brzeżne,
• możliwość odcementowania (9),
• możliwość złamania zęba, które często towarzyszy odcementowaniu uzupełnień (2, 3),
• brak możliwości zmiany koloru zęba lub przebarwień w przypadku pozostawienia ściany policzkowej zęba (9),
• w przypadku wykonania endokoron z ceramiki – większa ścieralność zębów przeciwstawnych, trudność w naprawie.

Opis procedury preparacji

Preparacja zęba pod endokoronę różni się od preparacji pod konwencjonalną koronę. Redukcja wysokości powierzchni żującej powinna wynosić co najmniej 2 mm, jest to niezbędne dla pełnego pokrycia guzków, co zwiększa odporność na złamania (1, 2). Margines przyszyjkowy musi być zachowany i położony naddziąsłowo, szkliwo, które jest cieńsze niż 2 mm musi zostać zredukowane. Różnice w poziomie wysokości brzegu przyszyjkowego muszą zostać połączone nachyleniem nie większym niż 60 stopni, aby uniknąć powstania stopni (1). Ściany naddziąsłowe powinny mieć co najmniej 1,5-2 mm szerokości i 2 mm wysokości. Należy stworzyć stopień chamfer 1 mm wokół uzupełnienia lub stworzyć płaskie ścięcie pod kątem prostym do długiej osi zęba (9). Wiertłem cylindryczno-stożkowym o kącie nachylenia 6-8 stopni należy stworzyć kontynuacje przejścia ściany komorowej z jamą dostępową do leczenia endodontycznego, głębokość preparacji w części komorowej powinna mieć minimum 3 mm. Preparacja dotyczy tylko ścian bocznych komory i nie może ingerować w strukturę dna komory. Ujścia kanałów powinny zostać zabezpieczone materiałem kompozytowym (1). Następnie należy wyeliminować ...