Metody odbudowy i wzmocnienia struktur zębów leczonych endodontycznie

Możliwe opcje terapeutyczne

W przypadku zębów odcinka przedniego oraz przedtrzonowców, w których utrata tkanek twardych została ograniczona do dostępu endodontycznego, wystarczające jest zastosowanie wypełnienia kompozytowego. W przypadkach bardziej rozległej utraty struktur zęba konieczne jest zastosowanie odbudowy protetycznej. W takich przypadkach klinicznych stosujemy wkład koronowo-korzeniowy, który utrzymuje część rdzeniową, stanowiącą retencję dla korony protetycznej. W przypadkach trzonowców leczonych endodontycznie należy zastosować korony protetyczne, gdyż zęby te muszą sprostać obciążeniom okluzyjnym, a ich niepodparte guzki są wyjątkowo podatne na złamania.

Wpływ wkładów koronowo-korzeniowych na żywotność zębów

Wśród stomatologów istnieją różnice w zdaniach dotyczących faktu umieszczania w kanale wkładu koronowo-korzeniowego oraz jego wpływu na wzmocnienie leczonego zęba. Wbrew powszechnej opinii wkłady nie wzmacniają struktury zęba, a ich zadaniem jest wytworzenie retencji, która umożliwi odbudowę kikuta korony (18, 19).

Wyniki pięcioletnich randomizowanych prób klinicznych w zakresie przeżywalności dwóch systemów wkładów koronowo-korzeniowych wykazały przeżywalność na poziomie 50% (grupa wkładów z metalową śrubą) i 71,8% (grupa wkładów wzmacnianych włóknem szklanym) (fot. 3). Badania kliniczne wykazały częstsze występowanie zmian okołowierzchołkowych w przypadku zębów po leczeniu endodontycznym z wprowadzonym wkładem, niż w przypadku zębów bez wkładu (20).

Trzeba pamiętać, że do niepowodzeń może dojść już na etapie preparacji i cementowania wkładów korzeniowych. Często obserwuje się perforacje powstające wskutek nadmiernej preparacji, nieuwzgl...